Liber,  Caput

 1   3,  3 |  iusiurandum procuratori rettulit, iuravit absenti dari oportere: agit
 2   9,  4 |   iusiurandum exegit actor reusque iuravit, deinde postea noxali velit
 3  12,  2 |            non tuebitur: sibi enim iuravit: alioquin facillimus quisque
 4  12,  2 |          contradiceretur, vel ipsa iuravit se praegnatem vel contra
 5  12,  2 |           daturum neque in eum qui iuravit neque in eos qui in locum
 6  12,  2 |     Ulpianus 22 ad ed. ~Si petitor iuravit possessore deferente rem
 7  12,  2 |             non enim rem suam esse iuravit, sed eius non esse. ~Dig.
 8  12,  2 |        deferente petitore rem suam iuravit, consequenter dicemus amissa
 9  12,  2 |              Iulianus ait eum, qui iuravit fundum suum esse, post longi
10  12,  2 |          iulianus scribit eum, qui iuravit furtum se non fecisse, videri
11  12,  2 |          tenetur. numquid ergo qui iuravit se furtum ne fecisse hoc
12  12,  2 |      argumentoque utitur eius, qui iuravit eam, quae uxor sua fuerit,
13  12,  2 |          ne postea reus, qui semel iuravit, a domino conveniatur: nec
14  12,  2 |            Servus quod detulit vel iuravit, servetur, si peculii administrationem
15  12,  2 |         vel relato ei iureiurando, iuravit rem domini esse vel ei dari
16  12,  2 |        Paulus 18 ad ed. ~Quod reus iuravit, etiam fideiussori proficit.
17  12,  2 | promittendi eiusdem pecuniae alter iuravit: alteri quoque prodesse
18  12,  2 |             Paulus 18 ad ed. ~Quae iuravit divortii causa rem se non
19  12,  2 |          18 ad ed. ~Igitur si quis iuravit se non esse condemnatum,
20  12,  2 |      iudicatum solvi conveniretur, iuravit se dare non oportere, agenti
21  12,  2 |           sibi factum alicuius rei iuravit, non statim etiam condictionis
22  12,  2 |         Paulus 18 ad ed. ~Eum, qui iuravit ex ea actione quae infitiando
23  12,  2 |       summa praestanda est: sed si iuravit decem se dedisse in dotem,
24  12,  2 |         libertus deferente patrono iuravit se libertum non esse, ratum
25  12,  2 | iurisiurandi nec prius de calumnia iuravit, ut sit iste remittendi
26  12,  2 |     iusiurandum deferente pupillus iuravit se dare non oportere: eandem
27  12,  2 |            idem non fideiussisset, iuravit, non debet hoc iusiurandum
28  12,  2 |            absentis vel praesentis iuravit eum quem defendit dare non
29  12,  2 |            18 epist. ~Item si reus iuravit, fideiussor tutus sit, quia
30  12,  3 |         necessitate iuris in litem iuravit, quaeri facile non solere. ~
31  20,  6 |             Si deferente creditore iuravit debitor se dare non oportere,
32  23,  2 |            iul. et pap. ~Qui autem iuravit se patronum, hoc idem non
33  35,  2 |         summae, in quam legatarius iuravit, haberi debet, sed eius,
34  44,  5 |           76 ad ed. ~Si fideiussor iuravit, si quidem de sua persona
35  44,  5 |       quidem de sua persona tantum iuravit, quasi se non esse obligatum,
36  44,  5 |           proderit: si vero in rem iuravit, dabitur exceptio reo quoque. ~
37  47,  20|           esse quis in instrumento iuravit, crimen stellionatus fit,