Liber,  Caput

 1   4,  4|         ut habeat bonorum suorum separationem. plane qui post aditam hereditatem
 2  25,  1|     tollentem, si modo recipiant separationem: ceterum si non recipiant,
 3  28,  6|     facturum existimo, si fratri separationem bonorum patris concesserit.
 4  33,  7|      contineri: neque enim duram separationem iniunxisse credendus est. ~
 5  35,  2|     reliquit, nullam fieri posse separationem, cum communi calculo subiciantur
 6  42,  6|          64 ad ed. ~Sciendum est separationem solere impetrari decreto
 7  42,  6|     creditores seii desiderantes separationem audiri impetrareque a praetore,
 8  42,  6| creditores titii non impetrabunt separationem: nam licet alicui adiciendo
 9  42,  6|         adeundo, quia licet mihi separationem impetrare, suos vero creditores
10  42,  6|         poterunt creditores eius separationem impetrare. ~Dig. 42.6.1.
11  42,  6| creditori potiorem esse eum, qui separationem impetravit: et ita severus
12  42,  6|       heredis creditores possunt separationem impetrare, si forte ille
13  42,  6|        patris creditores possint separationem impetrare. et puto posse:
14  42,  6|       impuberis creditores posse separationem adversus creditores heredis
15  42,  6|           qui creditores possint separationem impetrare. et putem, si
16  42,  6|          omnes impetrare possunt separationem, secundi creditores adversus
17  42,  6|       creditores posse impetrare separationem, qui non novandi animo ab
18  42,  6|   acceperunt ab eo, an impetrent separationem. et non puto: hi enim secuti
19  42,  6|        sunt, non posse impetrari separationem: confusis enim bonis et
20  42,  6|        propriis, ut impossibilem separationem effecerint: quod quidem
21  42,  6|     dicitur post multum temporis separationem impetrari non posse, ita
22  42,  6|      alterius, hoc est eius, qui separationem indulturus est. ~Dig. 42.
23  42,  6|          non sunt, impetraverint separationem, an eos secum admittant,
24  42,  6|         est, quod qui impetravit separationem, sibi debet imputare suam
25  42,  6|       separavit. si tamen temere separationem petierunt creditores defuncti,
26  42,  6|       institutum impetrare posse separationem, scilicet ut, si non attigerit
27  42,  6|     quolibet alio creditore, qui separationem impetravit, probari commodius
28  42,  6|        Si creditores hereditarii separationem bonorum impetraverunt et
29  42,  6|           sed si post impetratam separationem aliquid heres adquisierit,
30  42,  6|          adquisitum est illi qui separationem impetraverunt: sed si illis
31  42,  6|         id non videtur: cum enim separationem petierunt, recesserunt a
32  42,  6|          dicendum, etiamsi circa separationem bonorum decepti minus consecuti
33  42,  6|        fuerit, impetrare bonorum separationem aequum est, ita ut, cum
34  42,  6|     iudicium dictaverunt heredi, separationem quasi hereditarii possunt