Liber,  Caput

 1   1,  16|          debilibus vel his, qui suae mentis non sunt, si quis eis petat:
 2   1,  18|    admisisset an vero re vera compos mentis non esset, ut si simulasset,
 3   1,  18|             furore esse, ut continua mentis alienatione omni intellectu
 4   4,  2 |            vel futuri periculi causa mentis trepidatio. sed postea detracta
 5   5,  1 |           iudicare: ut scilicet suae mentis effectus quod sententiae
 6   5,  2 |              agitur, quasi non sanae mentis fuerunt, ut testamentum
 7   5,  2 |        videatur ille quasi non sanae mentis fuisse, cum testamentum
 8   9,  2 |            in eo culpa sit, cum suae mentis non sit? et hoc est verissimum.
 9  12,  1 |            furioso, cum eum compotem mentis esse putares, pecuniam quasi
10  14,  4 |            factus vel furiosus sanae mentis dolum admittant, tenentur
11  22,  6 |           est, quam in existimatione mentis: et ideo, tametsi existimet
12  24,  3 |            persona, quae, cum compos mentis esset, ita furenti quemadmodum
13  24,  3 |           est: licentia erit compoti mentis personae furenti nuntium
14  26,  1 |         intellegi ita dari, cum suae mentis esse coeperit. ~Dig. 26.
15  26,  5 |              est novum quosdam, etsi mentis suae videbuntur ex sermonibus
16  27,  1 |                Si tanta corporis aut mentis valetudine ab agendis rebus
17  28,  1 |        testamentum facit, integritas mentis, non corporis sanitas exigenda
18  28,  1 | fideicommissum: nam etiam compotibus mentis personales actiones etiam
19  28,  1 |          adhiberi potest, cum compos mentis non sit: sed si habet intermissionem,
20  28,  6 |    testamenti factionem homini sanae mentis. igitur etiam adgnatione
21  28,  7 |     condicionem posuit, neque compos mentis esset. igitur si perspicuis
22  33,  2 |        portionis eius reliqui, donec mentis compos fiat et convalescat".
23  37,  3 |         furore decesserit aut compos mentis effectus ante mortem obierit,
24  38,  17|          possessio et priusquam ipse mentis compos factus bonorum possessionem
25  40,  5 |       scripti heredis, quem compotem mentis non esse adfirmatur. igitur
26  41,  2 |                Si furioso, quem suae mentis esse existimas, eo quod
27  41,  4 |            furioso, quem putem sanae mentis, emero, constitit usucapere
28  44,  4 |             cum existimaretur compos mentis esse, iusserit debitorem
29  44,  4 |           eius solvat, quem compotem mentis esse existimabat, et ita
30  44,  7 |            furioso, cum eum compotem mentis esse putarem, pecuniam quasi
31  44,  7 |          quis dederit, deinde compos mentis esse desierit, postea consumpta
32  44,  7 |              potestatis pubes compos mentis: pupillus sine tutoris auctoritate
33  48,  4 |              cogitaverit et an sanae mentis fuerit. nec lubricum linguae
34  50,  16|             corruperit, si modo eius mentis sit, ut occasione data id