Liber,  Caput

 1   2,  8 |          ad ed. ~Iubetur iurare de calumnia, ne quis vexandi magis adversarii
 2   2,  8 |       quibusdam hoc iusiurandum de calumnia remittitur, velut parentibus
 3   3,  6 |          propter quem datum est ut calumnia ei fiat. quare si quis et
 4   3,  6 |         aestimationem quaeritur de calumnia eius. separatum est etenim
 5   4,  4 |            quibus iure mariti sine calumnia vir accusare mulierem adulterii
 6   5,  3 |        esse, scilicet si manifesta calumnia sit. ~Dig. 5.3.44 ~Iavolenus
 7  12,  2 |      iusiurandum libertae suae, de calumnia non debet iurare. ~Dig.
 8  12,  2 |       iusiurandum defert, prior de calumnia debet iurare, si hoc exigatur,
 9  12,  2 |      iurabitur. hoc iusiurandum de calumnia aeque patrono parentibusque
10  12,  2 |             sed nec iusiurandum de calumnia referenti defertur, quia
11  12,  2 |   condicionis quam ipse detulit de calumnia velit sibi iurari. ~Dig.
12  12,  2 |           eo qui detulerit, sed de calumnia non iuratur, consequens
13  12,  2 |          iurisiurandi nec prius de calumnia iuravit, ut sit iste remittendi
14  12,  6 |            esse. sin autem evidens calumnia detegitur et transactio
15  22,  3 |  iusiurandum ferre, prius ipso pro calumnia iurante, ut iudex iuramenti
16  25,  2 |          amotum esse, dum prius de calumnia iuret qui iusiurandum defert. ~
17  25,  6 | possessionem venit: ceterum si res calumnia caret, nihil praestabit
18  28,  5 |        institui invidiosum est nec calumnia facultatem ex principali
19  31,  1 |          et, si neutrius manifesta calumnia videatur, ei potius solvendum,
20  34,  9 |        debet. nec quisquam iudicum calumnia notabit tutorem, qui non
21  37,  9 |       cognosceret et, si manifesta calumnia videbitur eius, quae ventris
22  37,  10|         vertitur, ut, si manifesta calumnia appareret eorum, qui infantibus
23  37,  15|          deferentes iusiurandum de calumnia iurant. ~Dig. 37.15.7.4 ~
24  37,  15|       dicens non audietur, quia de calumnia patroni quaeri non debet.
25  39,  2 |            sibi postulat, prius de calumnia iurare debet: quisquis igitur
26  39,  2 |       quisquis igitur iuraverit de calumnia, admittitur ad stipulationem,
27  40,  12|         ingenuitate cognoscunt, de calumnia eius, qui temere controversiam
28  47,  15|            iudic. ~Si is, de cuius calumnia agi prohibetur, praevaricator
29  48,  1 | accusatoris absentis praesente reo calumnia pronuntietur. ~Dig. 48.1.
30  48,  2 |         rem suam exequatur. sed et calumnia notatis ius accusandi ademptum
31  48,  5 |           appetit, ne impunita sit calumnia eius ob hoc, quod liberum
32  48,  16|           eum, si vero in evidenti calumnia eum deprehenderit, legitimam
33  48,  16|    respondit non oportere dubitari calumnia non puniri eos, qui praescriptione
34  48,  16|            2 publ. ~Eos, de quorum calumnia agi non permittitur, si