Liber,  Caput

 1   1,  5 |          perinde ac si in rebus humanis esset custoditur, quotiens
 2   4,  2 |      pervenit, et haec in rebus humanis non est sine dolo malo meo:
 3   5,  2 |      hunc solum filium in rebus humanis esse nunc, cum facerent
 4  10,  2 |         eius rei, quae in rebus humanis esse desiit, veniunt praestationes:
 5  13,  1 |         desierint esse in rebus humanis? et si quidem optulit fur,
 6  13,  1 |       me steterit, dum in rebus humanis res fuerat, condicere eam,
 7  13,  3 |     vero desierit esse in rebus humanis, mortis tempus, sed en platei
 8  21,  1 |       facit, quo magis se rebus humanis extrahat, ut puta laqueum
 9  28,  3 |      nec enim creditur in rebus humanis fuisse, cum in ea causa
10  28,  6 |  fratrem suum, quamvis in rebus humanis nondum sit: postumus igitur
11  29,  7 |   tempore codicillorum in rebus humanis non est, licet testamenti
12  29,  7 |     sermonem conferat, in rebus humanis non est eaque ademptio et
13  29,  7 |       cum adiungebatur in rebus humanis non erat. ~Dig. 29.7.15 ~
14  33,  1 |  tempore quo legabatur in rebus humanis et in eo officio fuerint,
15  34,  8 |         adscribebatur, in rebus humanis non erat, pro non scripto
16  37,  4 |       scripti non sint in rebus humanis mortis tempore testatoris,
17  37,  5 |        quisquam in rebus fuerit humanis, cum testator moritur, tunc
18  37,  9 |         eorum, qui iam in rebus humanis sunt, curam praetor habuit,
19  37,  9 |      utero est, ut, si in rebus humanis esset, bonorum possessionem
20  38,  16| testatoris tempore vel in rebus humanis vel saltem concepti fuerint:
21  40,  5 |       eius, qui nondum in rebus humanis est, libertas recte per
22  43,  1 |         de divinis rebus aut de humanis competere. divinis, ut de
23  43,  34|         de divinis rebus aut de humanis competere. divinis, ut de
24  44,  2 |      enim nondum erant in rebus humanis, sed ex ea re sunt, quae
25  45,  1 |         sit quidem res in rebus humanis, sed dari non possit, ut
26  46,  2 |     manere oportet rem in rebus humanis, ut novationi locus sit,
27  46,  3 |      culpa promissoris in rebus humanis esse desiit: civiliter veluti
28  47,  2 |          sed et si res in rebus humanis esse desierit, cum iudicatur,
29  49,  8 |     respondit eum, qui in rebus humanis non fuit sententiae dictae
30  49,  8 |      adversus eum, qui in rebus humanis non esset, cum iudex datus
31  50,  16|        et ea res, quae in rebus humanis non est. ~Dig. 50.16.14pr. ~
32  50,  16|       in eam, quae iam in rebus humanis sit, certum sit. ~Dig. 50.