Liber,  Caput

 1   7,  1|         legitimo tempore similiter amitti eademque ratione per legem
 2   7,  1|        primo quidem ait posse dici amitti usum fructum, sed licet
 3   7,  1|            si possideatur ab alio, amitti usum fructum, si modo mihi
 4   7,  4|             Non solum usum fructum amitti capitis minutione constat,
 5   7,  4|           minutus est, constat non amitti. ~Dig. 7.4.1.2 ~Ulpianus
 6   7,  4|           17 ad sab. ~Morte quoque amitti usum fructum non recipit
 7   7,  4|       mutato inde manare coeperit, amitti usum fructum existimo, cum
 8   7,  4|            usum fructum non utendo amitti. ~Dig. 7.4.26 ~Paulus 1
 9   7,  4|           non posse non utendo eum amitti, quia plura sunt legata. ~
10   7,  4|       solverit, tamen usum fructum amitti, quia non meo nomine, sed
11   7,  4|      locasset suo nomine, dicendum amitti: non enim meo nomine fruitur
12   7,  4|            quaerendum est. et puto amitti, quoniam et hic non ut a
13   7,  5|       Quoniam pecuniae usus aliter amitti non potest quam his casibus. ~
14   7,  9|       quoniam pecuniae usus aliter amitti non potest quam his casibus. ~
15   8,  3|       eadem servitus eiusdem fundi amitti aliter non posset, nisi
16  10,  2|      debitas passus est non utendo amitti. ~Dig. 10.2.25.19 ~Paulus
17  21,  2|        servi nec ulla simili causa amitti: at si in bonis meis factus
18  21,  2|      eandem pro derelicto habuero, amitti auctoritatem, id est actionem
19  24,  1|         servitute non utatur, puto amitti servitutem, verum post divortium
20  26,  4|          salva civitate contingit, amitti nulla dubitatio est. ~Dig.
21  36,  2|           moraretur, fieri debuit, amitti post victoriam dilata petitione
22  39,  1| interveniente beneficium praetoris amitti. ~Dig. 39.1.14 ~Iulianus
23  41,  2|       amittes possessionem. igitur amitti et animo solo potest, quamvis
24  41,  2|            teneremus, possessionem amitti vel animo vel etiam corpore,
25  41,  2|     corpore possidetur, non aliter amitti possessionem, quam eam alius
26  41,  2|          ingressus fuisset, eamque amitti nobis quoque ignorantibus.