Liber,  Caput

 1   9,  2 |          cessare aquiliam, quamvis confessus sit se occidisse: hoc enim
 2   9,  2 |         vulneratum hominem: nam si confessus sit vulnerasse nec sit vulneratus,
 3  11,  1 |           debet, quia, si perperam confessus fuerit, incommodo adficitur: ~
 4  11,  1 |        nomine actum sit cum eo qui confessus est. ~Dig. 11.1.14.1 ~Iavolenus
 5  11,  1 |        iure interrogatus suum esse confessus sit, non tenetur is qui
 6  11,  1 |      liberat: aliter atque si quis confessus sit se occidisse servum
 7  34,  3 |         verbis testamenti apparet, confessus sit se omnem rem suam administrasse.
 8  38,  5 |         est data opera vel in iure confessus, dicendum erit favianam
 9  39,  5 |           attamen eum, qui in iure confessus est, suam confessionem infirmare
10  42,  2 |          42.2.1 ~Paulus 56 ad ed. ~Confessus pro iudicato est, qui quodammodo
11  42,  2 |  aestimationem eius damnetur: quia confessus pro iudicato habetur. ~Dig.
12  42,  2 |           quo lege aquilia agitur, confessus est servum occidisse, licet
13  42,  2 |              Qui stichum debere se confessus est, sive mortuus iam stichus
14  42,  2 |            5 de omn. trib. ~Certum confessus pro iudicato erit, incertum
15  42,  2 |         confiteatur vel corpus sit confessus stichum vel fundum dare
16  42,  2 |     confiteatur: item eum, qui rem confessus est, ut certam quantitatem
17  42,  2 |           vindicem meum esse tuque confessus sis, perinde habeberis,
18  42,  2 |          et omne omnino, quod quis confessus est, pro iudicato habere.
19  42,  2 |            quis absente adversario confessus sit, videndum, numquid non
20  42,  2 |    fideicommissum peteretur, heres confessus est debere: arbiter ad restituendum
21  42,  2 |            4 ad sab. ~Non omnimodo confessus condemnari debet rei nomine,
22  48,  3 |     Venonius 2 de iudic. publ. ~Si confessus fuerit reus, donec de eo
23  48,  8 | suppresserit: et qui falsa indicia confessus fuerit confitendave curaverit,
24  48,  18|   liberandum eum, qui in se fuerat confessus, cuius post damnationem
25  48,  18|            de poen. ~Is, qui de se confessus est, in caput aliorum non