Liber,  Caput

 1   7,  9 |         reddi, attamen non obligari promissorem, si eam sine dolo malo adtritam
 2  17,  1 |          agitur, nisi forte aut per promissorem steterit, quo minus sua
 3  17,  2 |              non enim utriusque rei promissorem obligari, ut ea daret faceret
 4  21,  2 |     vendiderim eum, neque ei cui me promissorem praestarem, quoniam parum
 5  21,  2 |         habere, ut statim convenire promissorem possit? quod magis paterna
 6  22,  1 |          procurator interpellaverit promissorem hominis, perpetuam facit
 7  35,  1 |           recte putaverunt, cum per promissorem factum esset, quo minus
 8  39,  2 |          stipulationem comparasset, promissorem obligaret, quaesitum est.
 9  39,  2 |              de quibus inter eum et promissorem initio actum fuerit. cui
10  44,  7 |         quia haec condicio in ipsum promissorem numquam exstitit. ~Dig.
11  45,  1 |        stipulatio, quae ita obligat promissorem, ut adpromissores quoque
12  45,  1 |             cum vero stipulatur per promissorem non fieri, quo minus sibi
13  45,  1 |              neuter tenetur, si per promissorem, uterque. ~Dig. 45.1.49.
14  45,  1 |         nihilo minus obligat domino promissorem. ~Dig. 45.1.63 ~Africanus
15  45,  1 |           Prima species pertinet ad promissorem pecuniae certae: nam et
16  45,  1 | intellegendum est: ac fere secundum promissorem interpretamur, quia stipulatori
17  45,  1 |            est interesse, utrum per promissorem mora non fuisset, quo minus
18  45,  1 |           praestari stipuler et per promissorem steterit, quo minus ea die
19  45,  1 |          non posse agi, quamdiu per promissorem non stetit, quo minus hominem
20  45,  1 |     stipularetur, ei, qui non habet promissorem obligatum, non recte solvitur,
21  46,  2 |         fuero, desinit periculum ad promissorem pertinere quasi mora purgata. ~
22  46,  2 |    novationi locus sit, nisi si per promissorem steterit, quo minus daret.
23  50,  17|        quoque committuntur, cum per promissorem factum esset, quo minus