Liber,  Caput

 1   2,  1 |       Magistratibus municipalibus supplicium a servo sumere non licet,
 2   2,  9 |    sistitur: quia aliter de servo supplicium et verberibus de iniuria
 3  28,  3 |          priusquam princeps de eo supplicium sumendum rescripserit: proinde
 4  29,  5 | quaestionem de servis habendam et supplicium filio occiso eleganter scaevola
 5  29,  5 |           quaestionem habendam et supplicium, qui pure legati vel manumissi
 6  29,  5 |      proclamasset. ultimum itaque supplicium pati debet vel hoc, ne ceteri
 7  29,  5 |          et quaestionem haberi et supplicium sumi: sufficit ergo eos,
 8  29,  5 |        una fuissent, profugerunt, supplicium sumendum est. quod si cum
 9  29,  5 |        sunt, perinde atque servis supplicium sumendum est. ~Dig. 29.5.
10  29,  5 |           de impubere sumi iussit supplicium et tamen non sine ratione:
11  29,  5 |         non tulerit, merito de ea supplicium sumitur. ~Dig. 29.5.20 ~
12  38,  2 |          appetit, cuius poena aut supplicium habuit aut exilium, quod
13  47,  18|      effracto evaserunt, sumendum supplicium divi fratres aemilio tironi
14  48,  3 |        ipsam carceris poenam ante supplicium sustinere. ~Dig. 48.3.4 ~
15  48,  5 |   occidisse se non negat, ultimum supplicium remitti potest, cum sit
16  48,  19|     dominis, non utique statim ad supplicium deducuntur, sed permittetur
17  48,  19|           Celsus 37 Dig. ~Ultimum supplicium esse mortem solam interpretamur. ~
18  48,  19|          isti gradus sunt. summum supplicium esse videtur ad furcam damnatio.
19  48,  20|          indutus est, cum quis ad supplicium ducitur, ut et ipsa appellatio
20  49,  1 |             Non tantum ei, qui ad supplicium ducitur, provocare permittitur,
21  49,  1 |           adhuc putem differendum supplicium. ~Dig. 49.1.7 ~Marcianus
22  49,  16|        videatur, inquit, pater ad supplicium filium optulisse. item divus