Liber,  Caput

 1   5,  1 | manumittere eum qui se suis nummis redemit. sed et si latitet, exempla
 2   6,  1 |        trecentorum, amissis centum redemit totidem capita aliena ab
 3  12,  4 |          non facit iniuriam ei qui redemit, sed pro decem quae accepit
 4  12,  4 |            culpa eius contigit qui redemit, nihil praestabit: plane
 5  25,  3 |      manumisit quemque suis nummis redemit, non debet audiri, ut et
 6  28,  1 |            verum etiam ad eum quem redemit ab hostibus, quamvis placeat
 7  30,  1 |    pignoris, quod in eo habuit qui redemit. ~Dig. 30.44pr. ~Ulpianus
 8  40,  1 |           non nummis eius, qui eum redemit, comparatur. proinde sive
 9  40,  1 | proprietatem haberet, usum fructum redemit. ~Dig. 40.1.4.12 ~Ulpianus
10  40,  1 |    fructuarius esset, proprietatem redemit, in ea condicione est, ut
11  40,  1 |       forte is qui propriis nummis redemit manumittere fuerit paratus. ~
12  40,  1 |              Sed et si partem quis redemit, pars altera ex causa lucrativa
13  43,  29|         quis eum, quem ab hostibus redemit, retineat, in ea causa est,
14  43,  62|         quis eum, quem ab hostibus redemit, retineat, in ea causa est,
15  44,  3 |             qui pignus ab extraneo redemit, posse exceptione uti, quia
16  49,  14|        locum habeat, qui delatorem redemit: ceteroquin adversus heredem
17  49,  15|          existimans vendentis esse redemit, an quasi usucepisse videatur,
18  49,  15|          tamen, quod apud hunc qui redemit habet, numquid vice illius
19  49,  15|          creditor obtulerit ei qui redemit, quanto redemptus est, habet
20  49,  15|            et omnium nomine ei qui redemit restitutum pretium erit,
21  49,  15|          in parte ceterorum ei qui redemit succedant. ~Dig. 49.15.12.
22  49,  15|         interim sine poena sua qui redemit. ~Dig. 49.15.12.17 ~Tryphonus