Liber,  Caput

 1  22,  6 |        non sciret an de iure suo ignorat. ~Dig. 22.6.3.1 ~Pomponius
 2  22,  6 |          sciant, quod ille solus ignorat? et recte labeo definit
 3  28,  1 |        domini manumissus est, si ignorat dominum decessisse aditamque
 4  29,  2 |          utrumque repudiasse: si ignorat, ad neutrum ei repudiatio
 5  29,  2 |        heres institutus est, non ignorat, si tamen exstitit condicio,
 6  29,  2 |   substitutus est. quid tamen si ignorat condicionem exstitisse ?
 7  29,  2 |       qui condicionem testatoris ignorat, an valeat testamentum dubitat,
 8  35,  1 |        parte heres scriptus, qui ignorat, an tabulae testamenti apertae
 9  38,  5 |         adierit hereditatem, dum ignorat aliqua libertum in fraudem
10  40,  12|        quod nullius momenti esse ignorat, vel vindicta ei imposita
11  40,  13| permittitur, sed propter eum qui ignorat servus efficietur, sed non
12  41,  1 |       missilia iactat in vulgus, ignorat enim, quid eorum quisque
13  41,  2 |        in eo fundo est": nam qui ignorat, nec tradere nec accipere
14  46,  6 |        sed in tutorem incidit et ignorat omnia, beneficium dividendae
15  46,  7 |    negotia administret ( vel dum ignorat vel alia ex causa), dicendum
16  47,  2 |          accipimus etiam eum qui ignorat, hoc est eum qui non consensit. ~
17  47,  10|        sive scit se liberum sive ignorat, ipsum agere posse. ~Dig.
18  47,  10|         sciret: nam qui haec non ignorat, cuicumque patri, cuicumque
19  48,  5 |         et ipse condicionem suam ignorat: magis admittit caecilius
20  49,  17|        fecit testamentum et, dum ignorat patri se suum heredem extitisse,
21  50,  17|      potest improbus videri, qui ignorat quantum solvere debeat. ~
22  50,  17|        videtur dolo exsequi, qui ignorat causam, cur non debeat petere. ~