Liber,  Caput

 1   1,  9 |       nec usquam relatum est nec umquam receptum. ~Dig. 1.9.2 ~Marcellus
 2   5,  2 | petitionem exercere nec ali), ne umquam melioris sit condicionis,
 3  13,  1 |       tempus spectandum, quo res umquam plurimi fuit, maxime cum
 4  21,  2 |       sententias sequentes, nemo umquam dixit dandam in eos actionem
 5  22,  1 |          aspicitur: et ideo nemo umquam dubitavit, quin, si in meo
 6  24,  1 |        eius erat condicionis, ne umquam ad libertatem perduci possit,
 7  24,  1 |        viri nomine confecit: nec umquam operas viri ancillarum aestimari
 8  35,  1 | condicione ita manumissus esset, umquam ad libertatem perventurum,
 9  39,  5 | confestim faciat accipientis nec umquam ullo facto ad se reverti
10  40,  1 |       condicionem acceperat), ne umquam manumitteretur. ~Dig. 40.
11  40,  4 |  efficere volentes, ne servi sui umquam ad libertatem perveniant,
12  40,  5 |          eo neque ab herede eius umquam manumitteretur. paulus respondit
13  40,  7 |         intra loca serviant neve umquam manumittantur. ~Dig. 40.
14  40,  11|       nec dubitationem habet nec umquam habuit, quin exploratum
15  41,  2 |  iniuncta, verum ea quoque, quae umquam testatoris fuerit. ~Dig.
16  42,  4 |         sunt, ut neque sufficiat umquam defendisse, si non duret
17  45,  1 |    herede tutoris solveretur nec umquam petierit, an ei hodie debeantur
18  47,  2 |        quia nunc abest, sed quia umquam beneficio furis afuit. hoc
19  47,  2 |   commiserit, cum alioquin nihil umquam dominus tale quid fecisset,
20  47,  2 |    ideoque dupli tenetur, quanti umquam apud eum plurimi fuit. nam
21  48,  18|    iubere, condicione addita, ne umquam in potestatem domini revertatur,