Liber,  Caput

 1   2,  11| praecedentes obligationes novat et peremit ipsaque peremitur per acceptilationem:
 2   2,  11|     transegit, etsi transactio non peremit rem iudicatam, tamen eo
 3   4,  3 |    emptoris, cui venundari potuit, peremit, destitit: placuit possessori
 4   7,  1 |     quoniam noxae deditio iure non peremit usum fructum, non magis
 5   7,  4 |     minutio eum demum usum fructum peremit, qui iam constitutus est,
 6  13,  7 |            debiti obligatio pignus peremit, nisi convenit, ut pignus
 7  30,  1 |             falsa demonstratio non peremit legatum, ut in legato dotis
 8  30,  1 |        sicut statuta libertas tunc peremit legatum, cum vires accipit,
 9  31,  1 |         legetur, solutio prior non peremit alteram actionem, atque
10  34,  2 |      demonstratio falsa posita non peremit legatum. veluti si ita sit
11  34,  4 |       legat et stichum adimit, non peremit legatum, sed extenuat, ~
12  35,  1 |     demonstratio falsa legatum non peremit. ~Dig. 35.1.40.5 ~Iavolenus
13  44,  7 |           sed altera actio alteram peremit aut ipso iure aut per exceptionem,
14  45,  1 |           tempus relata statim aut peremit obligationem aut omnino
15  46,  1 |          fideiussoris obligationem peremit, sive civilis sive tantum
16  46,  1 |          fideiussoris obligationem peremit. argumentum rei, quod, si
17  46,  3 |           in eum diem praecedentes peremit actiones, ita et confusio:
18  46,  3 |   exstiterit, confusio hereditatis peremit petitionis actionem. ~Dig.
19  46,  4 |      fecerit, partem stipulationis peremit et petere quinque aut partem
20  50,  1 |         est, veritatem naturae non peremit: errore enim veritas originis