Liber,  Caput

 1   2,  8 |   querella ad competentem iudicem deferri, qui ex causa improbat ab
 2   5,  2 |         inofficiosum, condicio ei deferri debet, utrum prius movere
 3   5,  2 |           quam quidem nescit sibi deferri: cum et hi qui sciant ius
 4   5,  3 | praecederet adgnatus, sibi potius deferri. et non puto hunc esse praedonem
 5   7,  8 |   dumtaxat an etiam in oppidum ei deferri possint: sed melius est
 6  12,  2 |       etiam de operis iusiurandum deferri potest. nec de iniuria queri
 7  22,  6 |         bonorum possessionem sibi deferri, aut se sciat scriptum heredem,
 8  28,  6 |          ei soli ex substitutione deferri pupilli hereditatem, qui
 9  38,  2 |    ambiguum contra tabulas ei non deferri bonorum possessionem, eo
10  38,  2 |       mihi videtur intestati iure deferri bona cetera. titius igitur
11  38,  5 |         et in re quidem distracta deferri condicio debet emptori,
12  38,  7 |            quibus legitima potuit deferri hereditas, idcirco, quia
13  38,  9 |         fisco vacantia bona recte deferri placuit. ~
14  38,  15|          si natus fuerit, ante ei deferri bonorum possessionem sciendum
15  38,  16|        liberto mortuo primum suis deferri hereditatem verum est: si
16  48,  5 |    castris militat), dicendum est deferri hunc posse: neque enim laborare
17  49,  14|            iul. et pap. ~Id autem deferri debet, quod latet, non id
18  49,  15|   hereditatem per legem corneliam deferri, quoniam verum est ne impuberem
19  49,  17|       decessit, quasi hereditatem deferri heredi scripto, sive extraneum
20  50,  4 |            munus sustinenti honor deferri potest. ~Dig. 50.4.11pr. ~