Liber,  Caput

 1   1,  2 |    esset neve possent in caput civis romani animadvertere iniussu
 2   1,  2 |    quia, ut diximus, de capite civis romani iniussu populi non
 3  28,  5 |    tempora non nocere, ut puta civis romanus heres scriptus vivo
 4  28,  5 |   scribendi testamenti tempore civis romanus fuit, deinde ei
 5  29,  2 |        apud hostes decessit an civis romanus, quoniam utroque
 6  32,  1 |   proinde si ante decessisset, civis decessisse videtur et fideicommissum,
 7  35,  2 |        his verbis: " quicumque civis romanus post hanc legem
 8  38,  16|     addidit, efficietur quidem civis romanus, sed eius erit libertus,
 9  38,  17|      qui mortis tempore matris civis romanus fuit, si ante aditam
10  49,  15|  reversus nec a nobis receptus civis romanus sit, inter brutum
11  49,  15|      perducatur hostium, manet civis. tunc autem reversus intellegitur,
12  49,  15|        est de illo, ut maneret civis romanus: nam sive animus
13  49,  15|      apud suos, desineret esse civis, sive animus fuisset revertendi,
14  49,  15|    fuisset revertendi, maneret civis, et ideo esset lex supervacua. ~
15  49,  15|        paulus. immo cum servus civis nostri ab hostibus captus
16  50,  1 |       tantum filius, sed etiam civis eius civitatis, cuius per
17  50,  1 |       est, et illis, apud quos civis est: nec tantum municipali
18  50,  4 |      solum, ne patriae idoneus civis esse videatur. ~Dig. 50.
19  50,  7 | recepissent, quaesitum est, an civis romanus maneret: quibusdam
20  50,  7 |      postea lata est, ut esset civis romanus, et praeturam quoque