Liber,  Caput

 1   1,  18|     quotiens princeps ad praesides provinciarum remittit negotia per rescriptiones,
 2   1,  18|           correctorum et praesidum provinciarum est notio. ~Dig. 1.18.11 ~
 3   1,  18|    mandatis adicitur, ne praesides provinciarum in ulteriorem familiaritatem
 4   2,  11|         Paulus 1 ad ed. ~Praesides provinciarum ex consuetudine cuiusque
 5  11,  1 |        populi romani vel praesides provinciarum vel alios iudices: ius enim
 6  14,  1 |            in provinciis praesides provinciarum extra ordinem eos iuvare
 7  23,  2 |           proconsules praesidesque provinciarum coguntur in matrimonium
 8  26,  1 |           condicione a praesidibus provinciarum non posse dari tutorem placet
 9  26,  1 |        adiectionem, quam praesides provinciarum faciunt " tutorem do, si
10  40,  14|        apud consules aut praesides provinciarum post quinquennium a die
11  47,  11|            Sunt quaedam, quae more provinciarum coercitionem solent admittere:
12  47,  22|            praecipitur praesidibus provinciarum, ne patiantur esse collegia
13  48,  3 |         praesid. ~Solent praesides provinciarum, in quibus delictum est,
14  48,  17|           2 publ. ~Praesides autem provinciarum circa requirendos adnotatos
15  48,  19| rescripserunt non solere praesides provinciarum ea quae pronuntiaverunt
16  48,  22|          et praefecti et praesides provinciarum, nec tamen consules. ~Dig.
17  49,  14|      contra patronos a praesidibus provinciarum poenae plectendos. ~Dig.
18  50,  1 |          sibi vindicant, praesidum provinciarum cognitio est. cum tamen
19  50,  16|     magistratus solos et praesides provinciarum posse multam dicere mandatis