Liber,  Caput

 1   1,  2 |     divisisse, quas partes curias appellavit propterea quod tunc reipublicae
 2   1,  2 |        quem populus romanus sofon appellavit, nec quisquam ante hunc
 3  21,  2 |   modestinus respondit: si emptor appellavit et bonam causam vitio suo
 4  42,  1 |     sententiam iniustam praesidis appellavit: quaero, cum non secundum
 5  42,  1 |   Negotiorum gestorum condemnatus appellavit et diu negotium tractum
 6  46,  7 |           cuius sententia petitor appellavit et, cum apud competentem
 7  47,  10|         femina fuerit et quis eam appellavit vel ei comitem abduxit,
 8  47,  10|    adsectatus est, nec omnem, qui appellavit, hoc edicto conveniri posse (
 9  48,  2 |        quaero, an titia, quae non appellavit adversus sententiam praesidis,
10  49,  1 |          ipso die inter acta voce appellavit, hoc ei sufficit: sin autem
11  49,  1 | violentiam iudicis non ipsi a quo appellavit dedit libellos, sed publice
12  49,  1 |         fideiussores, servus eius appellavit. quaesitum est, an appellatio,
13  49,  4 |         possit? quia qui tunc non appellavit, vera esse quae scripta
14  49,  7 |       condemnatus propter quaedam appellavit, propter quaedam non: utrum
15  49,  7 |        autem id, propter quod non appellavit, recipienda est omnimodo
16  49,  9 |      fratres longino. si tibi qui appellavit mandavit, ut eum de appellatione,
17  49,  9 |         cuius absentis procurator appellavit. ~
18  49,  11|          4 de appellat. ~Eum, qui appellavit, oportere in provincia defendi
19  50,  5 |             Qui maximos principes appellavit et causam propriam acturus