Liber,  Caput

 1   5,  2 |  inofficiosi querella excludatur: adgnovit enim iudicium. idem est
 2   9,  2 |          si non post mortem servi adgnovit legatum: quod si repudiavit,
 3  12,  4 |       bonorum possessionem et non adgnovit, repetere eum posse Marcellus
 4  12,  6 |        non poterit, quia naturale adgnovit debitum: ut enim libertas
 5  26,  1 |      solidum debet teneri, si non adgnovit, dumtaxat de peculio. adgnovisse
 6  29,  2 |        eam, quam citra voluntatem adgnovit is qui potestati subiectus
 7  35,  1 |          debere constitui eum qui adgnovit id, quod sibi relictum est
 8  38,  2 |            si post mortem liberti adgnovit. ceterum si ei vivus libertus
 9  38,  2 |     bonorum possessionem, et quia adgnovit iudicium liberti et quia
10  38,  6 |         consentiente possessionem adgnovit: quamvis per condicionem
11  38,  6 | possessionem secundum tabulas non adgnovit, cum inde rem habere non
12  39,  5 |     contra fidem testatoris, quam adgnovit, venienti ei merito occurretur. ~
13  40,  5 |       competeret. certe si fiscus adgnovit hereditatem, facilius probabitur
14  40,  5 |           cum semel fundi legatum adgnovit. ~Dig. 40.5.22.1 ~Papinianus
15  40,  5 |          quia alia contemplatione adgnovit legatum, quod ex inopinato
16  40,  5 |          in ceteris legatis filia adgnovit, non posse eam compelli
17  40,  5 |          praestare, si modo semel adgnovit voluntatem creditoris. adgnovisse
18  40,  5 |        satius est igitur eum, qui adgnovit legatum, onerari quam libertatem
19  48,  10|           accepit vel quoquo modo adgnovit, falsum testamentum dicere