Liber,  Caput

 1   2,  8 |          fideiussor iudicatum solvi stipulatori heres extiterit aut stipulator
 2   2,  11|           ita summovendum putat, si stipulatori in dominum istius servi
 3  12,  6 |    imprudentiam solverit, condicere stipulatori poterit et ideo reus quidem
 4  17,  1 |         quod defunctus fideiusserat stipulatori solverit, habebit aut ex
 5  17,  1 |         fideiussit, alienum hominem stipulatori dederit, nec ipse liberatur
 6  17,  1 |     fideiussoris gerebat ita solvit stipulatori, ut reum fideiussoremque
 7  23,  3 |       redintegrato matrimonio actio stipulatori quaesita intercidit: denuo
 8  29,  5 |             sit, ex stipulato actio stipulatori non datur: nam et si supplicio
 9  45,  1 |             esse obligationem, nisi stipulatori diversitas responsionis
10  45,  1 | intellegimur proprietatem eius dari stipulatori, sed tantum tradi. ~Dig.
11  45,  1 |         committitur stipulatio ipsi stipulatori ceterisque, quicumque ei
12  45,  1 |             fieri, quo minus habere stipulatori liceat, promittat: stipulatio,
13  45,  1 |            deinde ab aliquo insulam stipulatori fieri stipulatus sit: aut
14  45,  1 |     promissorem interpretamur, quia stipulatori liberum fuit verba late
15  45,  2 |        constitutis quin liberum sit stipulatori vel ab utroque vel ab altero
16  46,  1 |        retinere potius quam solutam stipulatori a reo repetere. ~Dig. 46.
17  46,  3 |      indebitum adiecto solutum sit, stipulatori posse condici iulianus putat:
18  46,  4 |      obligationem: quod enim invito stipulatori promissor solvere potest,