Liber,  Caput

 1   1,  14|      eorum reprobari: hoc enim humanius est: cum etiam potuit populus
 2   5,  2 |     quod interdum fieri solet, humanius erit sequi eius partis sententiam
 3   8,  2 |      postea quoque fuerint: et humanius est verbo generali omne
 4  12,  1 | persequi: sed in utraque causa humanius facturus videtur praetor,
 5  17,  1 |      ex ea causa damnatus sis, humanius est et in hoc casu mandati
 6  20,  1 |       inde pecunia deberi: sed humanius est non amplius eum, quam
 7  24,  3 |       quasi divortium fecerit? humanius quis id competere dixerit,
 8  25,  7 |        in concubinatu eam esse humanius dicitur. ~Dig. 25.7.3pr. ~
 9  28,  5 |       mentem respiciendam. sed humanius est eum quidem, qui testatorem
10  28,  5 |     necessarius fiat heres. et humanius est et magis aequitatis
11  29,  1 |     militia est posterior: sed humanius est dicere valere testamentum,
12  32,  1 |    recessum videbatur. placuit humanius interpretari ea sola, quae
13  33,  5 |        qui sentire non possim: humanius autem erit, ut et in hoc
14  34,  5 |     uter prior exstinctus sit, humanius est credere filium diutius
15  35,  1 |   expleri non potest. sed haec humanius interpretari solemus, ut,
16  46,  1 |    tempore singuli debent. sed humanius est, si et alter solvendo
17  48,  5 | quamquam natura graviora sunt, humanius quam adulterii tractari
18  48,  23|        principe restituta est. humanius dicetur etiam cognationis