Liber,  Caput

 1   4,  4 |         quod facere necesse est, credere autem non est necesse. nam
 2  12,  1 | recepturi quid, ex hoc contractu credere dicimur. rei quoque verbum
 3  14,  1 |    exigendum, ut sciat in hoc se credere, cui rei magister quis sit
 4  14,  3 |       adfirmaverit mihi recte me credere operariis suis, non institoria,
 5  14,  6 |    consulto sit cogitata, ut qui credere non potuit magis ei venderet,
 6  18,  7 |          viro bono non convenire credere venditoris interesse, quod
 7  18,  14|          viro bono non convenire credere venditoris interesse, quod
 8  26,  7 |         est, si potuit et debuit credere: ceterum si non debet credere,
 9  26,  7 |    credere: ceterum si non debet credere, non exspectabitur. ~Dig.
10  26,  7 |        tutor pecuniam pupillarem credere non potuit, quod non erat
11  27,  9 |        tutoribus vel curatoribus credere, qui nonnumquam lucri sui
12  32,  1 |         putat non alias cogendum credere, quam idonee ei caveatur:
13  34,  5 |     exstinctus sit, humanius est credere filium diutius vixisse. ~
14  38,  1 |         praestatio, absurdum est credere alio die deberi officium,
15  42,  5 |        et merito: aliud est enim credere, aliud deponere. si tamen
16  46,  1 |        creditori mandet pecuniam credere. ~Dig. 46.1.72 ~Gaius 3
17  47,  2 |      titio honesto viro pecuniam credere vellem, subiecisti mihi
18  48,  20|  administrare potest et pecuniam credere debitamque sibi recipere,