Liber,  Caput

 1   1,  6 |           nutriri vel ali oportere pronuntiaverit, dicendum est de veritate
 2   2,  10|       venienti ad iudicium aliquid pronuntiaverit triste, propter quod is
 3   5,  1 |           ordine edictorum peracto pronuntiaverit absentem debere, non utique
 4   5,  2 |    inofficiosi cognoverit iudex et pronuntiaverit contra testamentum nec fuerit
 5  19,  1 |         separatim de modo cuiusque pronuntiaverit et ita utrumque uno pretio
 6  21,  1 |         aedil. curul. ~Si venditor pronuntiaverit vel promiserit furem non
 7  21,  2 |      tradit, si certam condicionem pronuntiaverit, sub qua dicit ei libertatem
 8  21,  2 |  libertatis, sed eam dumtaxat quam pronuntiaverit excepisse videbitur: veluti
 9  21,  2 | statuliberum et nullam condicionem pronuntiaverit, evictionis quidem nomine
10  25,  3 |        fuerit acta apud iudicem et pronuntiaverit, cum de hoc agetur quod
11  25,  3 |    Ulpianus 34 ad ed. ~Sive contra pronuntiaverit, non fore suum, quamvis
12  30,  1 |   hereditatis iudex contra heredem pronuntiaverit non agentem causam vel lusorie
13  40,  5 |     abesset, et praeses provinciae pronuntiaverit libertatem deberi, an agi
14  46,  7 |      committitur, in quantum iudex pronuntiaverit. ~Dig. 46.7.10 ~Modestinus
15  48,  16|    manifestatur. nam si quidem ita pronuntiaverit " non probasti", pepercit
16  49,  8 |           iudex non esse iudicatum pronuntiaverit: licet fuerit iudicatum,
17  49,  8 |           est: veluti si iudex ita pronuntiaverit: " cum constet titium seio