Liber,  Caput

 1   4,  1 |      tribunali te sedente adiit: existimari potest non sua culpa sed
 2   5,  1 |          minus eandem navem esse existimari. quod si quis putaret partibus
 3   5,  1 |           rem quoque eandem esse existimari. ~Dig. 5.1.77 ~Africanus
 4   5,  3 | perceperit, reddere, quia potest existimari in locum hereditariae rei
 5  24,  1 |         demonstratur unde habeat existimari a viro aut qui in potestate
 6  28,  2 |         quo et ipso casu rectius existimari putavit ad legitimos eam
 7  32,  1 |          semper utantur. ceterum existimari posset iuvenis is [ ] ,
 8  33,  10|         solitus sit, non idcirco existimari oportere supellectili legata
 9  39,  2 |        damni infecti: neque enim existimari operis mei vitio damnum
10  39,  5 |         condicio dandae pecuniae existimari debebit et mortuo sticho
11  41,  1 |    fuisset. quod propius est, ut existimari debeat, si modo recipit
12  41,  1 |        dominus: quare potissimum existimari, cuius nomine factum sit,
13  46,  3 |          te instituerit, rectius existimari ait sublata obligatione
14  46,  8 |      omitterentur, difficile est existimari doli clausulam committi.
15  48,  15|     tamen statim plagiarium esse existimari". ~Dig. 48.15.6.1 ~Callistratus
16  50,  16|         nam romam non muro tenus existimari ex consuetudine cotidiana
17  50,  16|         unicuique nostrum debere existimari, ubi quisque sedes et tabulas