Liber,  Caput

 1   3,  5|      habet sive in patris sui vertit: et si ancilla, simili modo. ~
 2   3,  5|       id, quod in rem nostram vertit, reddere debeam, videndum
 3  10,  2|       sed et si in rem patris vertit, idem placet, et si de peculio,
 4  14,  6|     pecuniam et in rem patris vertit, cessat senatus consultum:
 5  14,  6|    verum postea in rem patris vertit, cessare senatus consultum
 6  15,  1|    quid in ipsius heredis rem vertit: nec quasi unum ex sociis
 7  15,  3| mutuatus postea in rem domini vertit: hoc enim iure utimur, ut,
 8  15,  3|     etiamsi prius in peculium vertit pecuniam, mox in rem domini
 9  15,  3|       rem domini verteret nec vertit et decepit creditorem, non
10  15,  3|       accepisset, postea alio vertit: curiosus igitur debet esse
11  15,  3|     ei solverit, hactenus non vertit, quatenus domino debet:
12  15,  3|   domino debet: quod excedit, vertit. proinde si, cum domino
13  15,  3|        si decem in rem domini vertit et postea tantandem summam
14  26,  7|    non deposuit, in suos usus vertit, et ita divus severus decrevit.
15  27,  4|  pupillarem, mox in usus suos vertit, non videbitur vertisse
16  42,  4|      servo, qui in rem domini vertit aut iussu eius aut si institoria