Liber,  Caput

 1   5,  1|        homo provincialis servum institorem vendendarum mercium gratia
 2  12,  1|          Paulus 4 ad plaut. ~Si institorem servum dominus habuerit,
 3  14,  1|         teneri, ut tenetur, qui institorem tabernae vel negotio praeposuit,
 4  14,  3|        idem facit circa eum qui institorem praeposuit, ut experiri
 5  14,  3|       si quidem servum proprium institorem habuit, potest esse securus
 6  14,  3|         deficietur: ipsum tamen institorem vel dominum eius convenire
 7  14,  3|     debere dari actionem ei qui institorem praeposuit in eos, qui cum
 8  14,  3|      cum utroque modo verum sit institorem emisse aut vendidisse. ~
 9  14,  3| procurator meus, tutor, curator institorem praeposuerit, dicendum erit
10  14,  3|     conduxero et eum merci meae institorem fecero isque tibi mercem
11  14,  3|   disparibus partibus habebant, institorem praeposuerint, utrum pro
12  14,  3|         ad ed. ~Si servum titii institorem habueris, vel tecum ex hoc
13  14,  3|          Si dominus, qui servum institorem apud mensam pecuniis accipiendis
14  14,  3|       aes alienum suscipiens ut institorem dominum in solidum iure
15  14,  6|    libro duodecimo ipsum quidem institorem exceptione senatus consulti
16  33,  7|         et instrumento cauponio institorem, cum balneae sine balneatoribus