Liber,  Caput

 1   5,  3 |       actio, quae infitiatione crescit: utrum cum suo incremento
 2  12,  2 |        actione quae infitiando crescit aliquid sibi deberi, simpli,
 3  13,  5 |       ad plaut. ~Nec enim quod crescit peculium aut decrescit,
 4  15,  1 |        reg. ~Peculium nascitur crescit decrescit moritur, et ideo
 5  15,  1 |      igitur nascitur peculium: crescit, cum auctum fuerit: decrescit,
 6  16,  3 |   extante necessitate deponat, crescit perfidiae crimen et publica
 7  16,  6 |   extante necessitate deponat, crescit perfidiae crimen et publica
 8  25,  2 | restituuntur quae amotae sunt, crescit aestimatio, ut in condictione
 9  28,  5 |     alienum sit, quod ex poena crescit, et maxime si publicum debitum
10  34,  2 |     concha apud rubrum mare et crescit et coalescit. ~Dig. 34.2.
11  38,  10|     enim accedentibus singulis crescit numerus. idem faciendum
12  39,  3 |    aqua pluvia vel quae pluvia crescit noceat non naturaliter,
13  45,  1 |     deducta, adhuc tamen poena crescit, quia verum est solutam
14  46,  3 |        causa quae infitiatione crescit vel poenali debetur, dicendum
15  47,  10| enimvero a servis graves sunt: crescit enim contumelia ex persona
16  50,  17|      Paulus 27 ad ed. ~Numquam crescit ex post facto praeteriti