Liber,  Caput

 1   1,  1 |    dicimus veluti " est mihi ius cognationis vel adfinitatis. " ~
 2  22,  6 |      natus sit sciat, iura autem cognationis habere se nesciat, in iure
 3  37,  5 |           sed ita demum, si iura cognationis sunt inter eos. ~Dig. 37.
 4  38,  8 |    familia naturalis patris iura cognationis retineat quam in familia
 5  38,  10|          ad ed. provinc. ~Gradus cognationis alii superioris ordinis
 6  38,  10|   secundo. itaque in primo gradu cognationis superioris quidem et inferioris
 7  38,  10|          2 ~Modestinus 12 pand. ~Cognationis substantia bifariam apud
 8  38,  10| copulantur et altera ad alterius cognationis finem accedit: namque coniugendae
 9  38,  10|        de grad. et adfin. ~Nomen cognationis a graeca voce dictum videtur:
10  38,  10|         l.S. de grad. et adfin. ~Cognationis origo et per feminas solas
11  38,  10|           et adfin. ~Primo gradu cognationis sunt susum versum duo pater
12  38,  10|     filios filias nomen speciale cognationis habere, sed ita demonstrari
13  40,  2 |   contingit ( habetur enim ratio cognationis): ~Dig. 40.2.13 ~Ulpianus
14  40,  9 |     extitit, nam licet eius iure cognationis qui manumisit heres extitit,
15  48,  23|           humanius dicetur etiam cognationis iura huic restituta videri. ~
16  50,  16|    ipsorum aut communi universae cognationis continetur. iure proprio