Liber,  Caput

 1   1,  12|    queratur vel convicium se ab eo passum liberosque suos vel uxorem
 2   2,  11|             provinc. ~Vicena milia passum in singulos dies dinumerari
 3   3,  2 |      nullam iniuriam lucium titium passum esse a gaio seio pronuntiavit.
 4   9,  2 |           eum humanam et naturalem passum, cum deberet vel ignem extinguere
 5  11,  5 |        verberatum quidem et damnum passum ubicumque et quandocumque
 6  33,  6 | dulcissimum vinum continebitur: et passum, nisi contraria sit mens,
 7  33,  6 |           haec esse legata: mulsum passum defrutum et similes potiones,
 8  40,  4 |           quidem nihil praeiudicii passum fuisse, si pater eum ignoravit,
 9  40,  7 |       scribit moram eum libertatis passum ob hoc ipsum, quod ei aliquid
10  40,  13|         debetur. pone statuliberum passum se venum dari: nemo dicturus
11  47,  8 |        praetor. nam si quis se vim passum docere possit, publico iudicio
12  47,  10|           dicere, quam se iniuriam passum contendit. ~Dig. 47.10.7.
13  47,  10|       illud, sed illam iniuriam se passum. ~Dig. 47.10.7.5 ~Ulpianus
14  49,  16|       detentum similive casu moram passum, dum non tardius a loco
15  50,  12|           id fortuito casu aliquid passum sit, periculum ad eum qui