Liber,  Caput

 1   5,  1 |               quaerebatur, singulorum iudicum mutatio eandem rem an aliud
 2   5,  1 |          neque ab eo qui ius dandorum iudicum habet datus est nec ex compromisso
 3   5,  2 |               qui usque ad sententiam iudicum lite improba perseveraverit:
 4   5,  2 |          expertus diversas sententias iudicum tulit et unum vicit, ab
 5  31,  1 |           atque ita variae sententiae iudicum exstitissent, heredem, qui
 6  34,  9 |              esse debet. nec quisquam iudicum calumnia notabit tutorem,
 7  40,  1 |        petronia, si dissonantes pares iudicum existant sententiae, pro
 8  42,  1 |       magistratibus populi romani, ut iudicum a se datorum vel arbitrorum
 9  42,  1 |             cessabunt partes eorundem iudicum? idemque et si ipsi, cui
10  48,  11|              publ. ~In comites quoque iudicum ex hac lege iudicium datur. ~
11  50,  12| pollicitationibus in civitatem factis iudicum cognitionem esse divi fratres