Liber,  Caput

  1   1,  7 |   potestate retinere, nepotem vero manumittere: vel omnes sui iuris efficere.
  2   1,  10|    consulis est consilium praebere manumittere volentibus. ~Dig. 1.10.1.
  3   1,  10|      nomina ediderit, apud alterum manumittere: separatae enim sunt manumissiones.
  4   1,  10|            si qua ex causa collega manumittere non poterit infirmitate
  5   1,  10|       Consules apud se servos suos manumittere posse nulla dubitatio est.
  6   1,  10|          annis consul sit, apud se manumittere non poterit, cum ipse sit,
  7   1,  14|        praetorem potest pater eius manumittere. ~Dig. 1.14.2 ~Paulus 4
  8   1,  16|      legatum vero proconsulis nemo manumittere potest, quia non habet iurisdictionem
  9   1,  18|            et emancipare filium et manumittere servum potest. ~Dig. 1.18.
 10   4,  3 |          per praeceptionem rogatus manumittere post certum tempus, posteaquam
 11   4,  3 |          verum si ideo properasset manumittere, ne rationes fratribus redderet,
 12   4,  4 |         testamento ei legatum sit, manumittere rogatus fuerit et legatum
 13   4,  4 |            non accipere, si nolint manumittere, sic huic reddenti legatum
 14   5,  1 |          proinde compellendus erit manumittere eum qui se suis nummis redemit.
 15   7,  4 |            incipiente proprietario manumittere extinguetur usus fructus. ~
 16  12,  4 |            is qui dedit, ille vero manumittere nolit propter fugam offensus,
 17  12,  4 |            praesidem vel apud quem manumittere posset, servus in itinere
 18  20,  2 |     pignoris nomine tenentur, quod manumittere mancipia obligata pignori
 19  21,  2 |          emptor coactus fuerit eum manumittere, ex empto actionem habebit. ~
 20  24,  1 |         post exactum tempus possit manumittere, recte dici non esse constitutioni
 21  24,  1 |         cum proprium servum possit manumittere: quae sententia mihi quoque
 22  24,  1 |          fiet, cum tempore impleto manumittere coeperit: quare antea manumittendo
 23  24,  3 |          donaret, quod permitteret manumittere. ~Dig. 24.3.64pr. ~Ulpianus
 24  26,  4 |          servum suum rogatus esset manumittere: nam generaliter divus pius
 25  26,  8 |       alienare potest, apparet nec manumittere eum sine tutoris auctoritate
 26  28,  7 |         verum sit compellendum eum manumittere, si viveret. idem est et
 27  28,  7 |     hereditarium servum iussus est manumittere et heres esse, quamvis,
 28  29,  2 |          comparasse eosque a patre manumittere rogatus, cum heres esset
 29  29,  2 |           ei et servos hereditatis manumittere. ~Dig. 29.2.52.1 ~Marcianus
 30  29,  4 |         alienos servos rogatus sit manumittere, utique redimere eos debebit.
 31  29,  7 |            non potest etiam filiam manumittere cogendam, cum ab ea nihil
 32  30,  1 |      servum legatum rogatus fuerit manumittere: is enim demum pecuniam
 33  31,  1 |        legatus est, rogatum servum manumittere: si falcidia locum habet,
 34  31,  1 |           Si quis quos non poterit manumittere legavit, ut manumitterentur,
 35  32,  1 |            mihi legatus sit eumque manumittere rogatus sim, fideicommissum
 36  33,  8 |          Cum dominus servum vellet manumittere, professionem edi sibi peculii
 37  34,  1 |          servi et rogati legatarii manumittere, ad fideicommissum admittuntur,
 38  34,  9 |            servum suum rogatus sit manumittere qui legatum meruit vel etiam
 39  35,  1 |             Si quis eum, quem ipse manumittere non poterat, legaverit ita,
 40  35,  1 |         emancipare, an cogi debeat manumittere? et retineo me dixisse defici
 41  35,  2 |     Maecenatus 9 fideic. ~Si autem manumittere servum vel suum vel alienum
 42  35,  2 |     legatus sit eumque rogatus sis manumittere nec praeterea capias, unde
 43  35,  2 |         sit legatarius servum suum manumittere, falcidiam patietur et nihilo
 44  35,  2 |            et nihilo minus cogetur manumittere, quia tanti aestimasse videbitur
 45  35,  2 |           heres servum rogatus sit manumittere, placet pretium eius, ut
 46  35,  2 |         servum alienum rogatus est manumittere, placuit ut etiam huius
 47  36     |  institutus et rogatus sim stichum manumittere vel alius legatarius, fidei
 48  36     |            suos servos rogatus est manumittere et hisdem hereditatem restituere,
 49  37,  14|       esset ancilla et rogatus eam manumittere, manumiserit adgnito legato
 50  37,  14|         familias servum peculiarem manumittere non potest. iussu tamen
 51  37,  14|         potest. iussu tamen patris manumittere potest: qui manumissus libertus
 52  38,  2 |          decem vel minoris pretii, manumittere? iniquum est et legatum
 53  38,  2 |           se male meritum) cogatur manumittere. quid ergo si solo eodem
 54  38,  4 |   Testamento potest quis et servum manumittere et eundem ut libertum adsignare. ~
 55  38,  16|           quoniam rogatus fuit eum manumittere: nam et ad huius legitimam
 56  40,  1 |      vicensimum compleverit, posse manumittere: non enim maiori viginti
 57  40,  1 |      maiori viginti annis permitti manumittere, sed minorem manumittere
 58  40,  1 |           manumittere, sed minorem manumittere vetari: iam autem minor
 59  40,  1 |            propriis nummis redemit manumittere fuerit paratus. ~Dig. 40.
 60  40,  1 |            efficiuntur, indubitate manumittere non possunt, quia et ipsi
 61  40,  1 |            rei capitalium criminum manumittere servos suos possunt, ut
 62  40,  1 |         eum, cui par imperium est, manumittere non possumus: sed praetor
 63  40,  1 |          sed praetor apud consulem manumittere potest. ~Dig. 40.1.14.1 ~
 64  40,  1 |           pater tales filii servos manumittere poterit. ~Dig. 40.1.18 ~
 65  40,  1 |          promissor quem promiserit manumittere possunt. ~Dig. 40.1.19 ~
 66  40,  1 |           est constante matrimonio manumittere potest: si autem solvendo
 67  40,  1 |            voluntate patris potest manumittere, sed manumissus patris vel
 68  40,  2 |        posse pupillum ipso auctore manumittere constat. ~Dig. 40.2.2 ~Ulpianus
 69  40,  2 |            filio permiserit servum manumittere et interim decesserit intestato,
 70  40,  2 |         manumittitur, quia non tam manumittere is quam non impedire manumittentem
 71  40,  2 |       Iulianus 42 Dig. ~An apud se manumittere possit is qui consilium
 72  40,  2 |       omnino necesse pro tribunali manumittere: itaque plerumque in transitu
 73  40,  2 |         alienum servum possit quis manumittere: nam causae probationi contradicendum,
 74  40,  2 |           patris filius iussu eius manumittere potest: furiosi vero filius
 75  40,  2 |     furiosi vero filius non potest manumittere. ~Dig. 40.2.11 ~Ulpianus
 76  40,  2 |          mulieribus conveniens est manumittere: sed et in viris receptum
 77  40,  2 |     feminas posse matrimonii causa manumittere, sed ita, si forte conservus
 78  40,  2 |       spado velit matrimonii causa manumittere, potest: non idem est in
 79  40,  2 |         causa minori viginti annis manumittere permittendum est, veluti
 80  40,  2 |        praesidem consilio adhibito manumittere possunt. ~Dig. 40.2.16pr. ~
 81  40,  2 |       urbem egressus est, vindicta manumittere possumus: sed et apud legatum
 82  40,  2 |           sed et apud legatum eius manumittere possumus. ~Dig. 40.2.18pr. ~
 83  40,  2 |       etiamsi ipse filius familias manumittere non potest. ~Dig. 40.2.18.
 84  40,  2 |         Apud collegam suum praetor manumittere non potest. ~Dig. 40.2.18.
 85  40,  2 |       voluntate patris apud patrem manumittere poterit. ~Dig. 40.2.19 ~
 86  40,  2 |        minor viginti quinque annis manumittere per fideicommissum, incunctanter
 87  40,  2 |       proprium servum rogatus fuit manumittere: hic enim conferenda erit
 88  40,  2 |      pretio eorum quos rogatus est manumittere. ~Dig. 40.2.20.1 ~Ulpianus
 89  40,  2 |    manumittatur, permittendum erit manumittere, ne constitutio divi marci
 90  40,  2 |            cons. ~Matrimonii causa manumittere si quis velit et is sit,
 91  40,  2 |         vel quem ex supra scriptis manumittere permittendum esse Marcellus
 92  40,  2 |              Consul apud se potest manumittere, etiamsi evenerit, ut minor
 93  40,  2 |   praefectum aegypti possum servum manumittere ex constitutione divi augusti. ~
 94  40,  2 |        quos in ministerio haberet, manumittere? solam enim electionem filio
 95  40,  4 |        posse testamento suo servum manumittere. ~Dig. 40.4.4pr. ~Pomponius
 96  40,  4 |         vel legatarius eum cogitur manumittere. ~Dig. 40.4.11.1 ~Pomponius
 97  40,  4 |          quo tempore quemque velit manumittere, ita ut, si vivus non manumisisset,
 98  40,  5 |           servos rogaverat heredem manumittere, utrum dicimus constitutionem
 99  40,  5 |          legatarius rogatus fuerit manumittere, numquid cesset constitutio,
100  40,  5 |        legatarius stichum emere et manumittere: falcidia intervenit et
101  40,  5 |            suum servum rogatus sit manumittere et dodrantem ex legato acceperit,
102  40,  5 |   acceperit, non esse compellendum manumittere. videamus, ne utique in
103  40,  5 |     rogatus fuisset viginti servum manumittere, non cogi fideicommissam
104  40,  5 |         heres rogari potest servum manumittere et, si ante manumissionem
105  40,  5 |            successores eius debent manumittere. ~Dig. 40.5.12.2 ~Modestinus
106  40,  5 |            pariet, sed cogetur qui manumittere debuit natum matri tradere,
107  40,  5 |          redimere illum cogitur et manumittere: interest enim nonnumquam
108  40,  5 |              cum tibi visum fuerit manumittere" utiliter datur fideicommissa
109  40,  5 |            fideicommissi aquilinum manumittere eumque, cum liber erit,
110  40,  5 |            si heres rogatus servum manumittere ex trebelliano senatus consulto
111  40,  5 |          restituerit, cogi debebit manumittere, et, si latitabit vel si
112  40,  5 |   restituta fuerit, ipsum competit manumittere et eadem in personam eius
113  40,  5 |         alter declarat, quos velit manumittere. potest dici fieri liberos,
114  40,  5 |     competat, ac si praesens solus manumittere potuisset. quod si ex servis
115  40,  5 |           si patris heres extitit, manumittere cogendum respondi, quoniam
116  40,  5 |            suum servum rogatus sit manumittere et minus sit in eo quod
117  40,  5 |          alienum redimere vel suum manumittere, videndum est. et Marcellus
118  40,  5 |             cogendum omnimodo suum manumittere: et sane hoc iure utimur,
119  40,  5 |           suum quisque rogatus sit manumittere an alienum: si suum, cogetur
120  40,  5 |          alienum: si suum, cogetur manumittere, etiamsi modicum accepit:
121  40,  5 |       pervenit, cogendum esse suum manumittere: si vero nihil pervenit,
122  40,  5 |        videndum, an cogatur servum manumittere qui speravit legatum uberius
123  40,  5 |          plures servos rogatus sit manumittere et ad quorundam pretium
124  40,  5 |            an cogendus sit quosdam manumittere? et putem debere eum cogi
125  40,  5 |            quorum pretium patitur, manumittere. quis ergo statuet, qui
126  40,  5 |        rogatus sit servum proprium manumittere eique quod legatum est praestare,
127  40,  5 |      temporis fructum cogendum eum manumittere, ~Dig. 40.5.24.20 ~Ulpianus
128  40,  5 |     libertas relicta est, cogi eum manumittere: et ita est saepissime constitutum.
129  40,  5 |      perduci, qui erat rogatus eum manumittere, audiri eum oportere divus
130  40,  5 |        fieri, qui erat rogatus eum manumittere, audiendum eum divus pius
131  40,  5 |     rogatus est non alienum servum manumittere mortalitatis necessitate
132  40,  5 |       esset, cum moreretur, servum manumittere isque decessisset libertate
133  40,  5 |          ei qui eum rogatus fuerat manumittere, vel si ipse servus, ut
134  40,  5 |   pervenerit, qui eum rogatus erat manumittere: cogetur igitur libertatem
135  40,  5 |            habere, quia abest quem manumittere oportet. ~Dig. 40.5.28.1 ~
136  40,  5 |           non hereditarium rogatus manumittere latitet, factum est senatus
137  40,  5 |             ut, si praesens esset, manumittere cogi deberet, id ita esse
138  40,  5 |         cuius interim servus erit, manumittere cogetur: sed hic non distinguitur,
139  40,  5 |          infans sit inter eos, qui manumittere debent, senatus censuit,
140  40,  5 |            ipse rogatus sit servum manumittere, non oportere intercidere
141  40,  5 |          alienare prohibitus erit, manumittere poterit. ~Dig. 40.5.31.3 ~
142  40,  5 |         rogatus erat a liberto suo manumittere. ~Dig. 40.5.31.4 ~Paulus
143  40,  5 |           is vero, qui rogatus est manumittere, immodicum id esse nititur,
144  40,  5 |     cogendus est heres redimere et manumittere, nisi dominus velit servum
145  40,  5 |          nisi dominus velit servum manumittere, ut actio sibi pretii in
146  40,  5 |        pretium satisfiat, non erit manumittere compellendus, ne et servum
147  40,  5 |          forte is, qui rogatus est manumittere, solvendo non sit. ~Dig.
148  40,  5 |           fuerit servum sui patris manumittere, dicendum est posse eum
149  40,  5 |     libertus, quam qui rogatus est manumittere. ~Dig. 40.5.34.1 ~Pomponius
150  40,  5 |      flacco isque rogatus erat eum manumittere et, si non manumisisset,
151  40,  5 |         pios tamen filios debuisse manumittere eam, quam pater dilexisset.
152  40,  5 |       rogatus est, redimere eum et manumittere, quoniam non putavit similem
153  40,  5 |            ancillam supra scriptam manumittere cogi possit. paulus respondit,
154  40,  5 |    propriam ex causa fideicommissi manumittere. ~Dig. 40.5.40.1 ~Paulus
155  40,  5 |           ancillam suam pigneratam manumittere, dicendum est fideicommissariam
156  40,  5 |          necesse habet servum suum manumittere: pecuniarium enim fideicommissum
157  40,  5 |        legatarius, quos heres vult manumittere, exceptione doli repelletur. ~
158  40,  5 |           servum heres rogatus sit manumittere, item communem vel eum,
159  40,  5 |        servus legatus est, rogatus manumittere latitet, orcinum fieri libertum
160  40,  5 |       tantum ipse, qui rogatus est manumittere, ad libertatem perducere
161  40,  5 |           Is autem qui rogatus est manumittere etiam eo tempore quo alienare
162  40,  5 |         alienare prohibetur potest manumittere. ~Dig. 40.5.51.2 ~Marcianus
163  40,  5 |         servum quis rogatus fuerit manumittere, cum ei pecunia certa legata
164  40,  5 |         servum quis rogatus fuerit manumittere, sed proprium, ex senatus
165  40,  5 |     latitet sive praesens non vult manumittere, pro absente eum haberi
166  40,  5 |    coheredis, qui non erat rogatus manumittere, eundem principem rescripsisse
167  40,  5 |           si matrimonii causa quis manumittere rogatus est, non est cogendus
168  40,  5 |           Si quis rogatus ancillam manumittere moram fecerit, si interea
169  40,  5 |          esse: hoc tamen casu ipse manumittere debebit, non matri tradere. ~
170  40,  7 |          magno incommodo suo heres manumittere. quod si tempus adiectum
171  40,  8 |            emptoris, quando vellet manumittere. priore casu facile tempus
172  40,  9 |      gratia motus surdum ita natum manumittere posse ait. ~Dig. 40.9.2 ~
173  40,  9 |        disp. ~Servum pignori datum manumittere non possumus. ~Dig. 40.9.
174  40,  9 |      videtur in fraudem creditoris manumittere. ~Dig. 40.9.6 ~Scaevola
175  40,  9 |           annis viginti cum servum manumittere vellet nec iustam causam
176  40,  9 |              In fraudem creditorum manumittere videtur, qui vel iam eo
177  40,  9 |            praestituit, intra quem manumittere non liceat. ~Dig. 40.9.12.
178  40,  9 |         omnes omnimodo servos suos manumittere vel alienare prohibetur,
179  40,  9 |           vel in provincia, possit manumittere vel alienare: quod quidem
180  40,  9 |             quod ad verba attinet, manumittere non poterit: et ita sextus
181  40,  9 |         tantum mancipia prohibetur manumittere alienareve, quae in usu
182  40,  9 |            Matrem quoque prohibuit manumittere alienareve ea mancipia,
183  40,  9 |            avum et aviam prohibuit manumittere, cum horum quoque mancipia
184  40,  9 |            ad verba legis attinet, manumittere. sane in hunc casum subveniendum
185  40,  9 | ministerium filiae dederint, neque manumittere neque alienare poterunt. ~
186  40,  9 |    sexagesimum diem decesserit, an manumittere vel alienare iam possit
187  40,  9 |          sexagesimum diem divortii manumittere: ~Dig. 40.9.14.2 ~Ulpianus
188  40,  9 |           crimine reus factus sit, manumittere possit, quoniam ante damnationem
189  40,  9 |          quam filio permisit pater manumittere, filius ignorans patrem
190  40,  9 |   prohibuit ex adclamatione populi manumittere. ~Dig. 40.9.17.1 ~Paulus
191  40,  9 |            certa tempora non licet manumittere, si testamento acceperint
192  40,  9 |        Curator furiosi servum eius manumittere non potest. ~Dig. 40.9.23 ~
193  47,  4 |            non prius cogatur heres manumittere, quam si satisfecerit? est
194  48,  2 |            bonis suis alienare aut manumittere eum posse. ex ceteris vero
195  48,  10|         legatum scripsisset et eum manumittere rogatus esset, senatus censuit
196  48,  22|          22.2 ~Marcianus 13 inst. ~Manumittere deportatum non posse divus
197  49,  17|       fuisse: denique filium posse manumittere talis peculii servum hadrianus