Liber,  Caput

  1   2,  10|            non venerit, petiturus a reo centum, et dolo malo sempronii
  2   2,  11|         dabitur in eos actio mortuo reo. idem pomponius, si non
  3   2,  11|           ea stipulatione non stato reo procuratori debeatur. eadem
  4   2,  11|        potest: in capitalibus autem reo tres dilationes, accusatori
  5   2,  11|            actum est, ut dumtaxat a reo non petatur, a fideiussore
  6   2,  11|            conventio nihil proderit reo, quia nihil eius interest
  7   2,  11|             est proficiat: sicut in reo promittendi et his qui pro
  8   2,  11|          promittendi et his qui pro reo obligati sunt. ~Dig. 2.14.
  9   2,  11|             hoc casu fideiussor pro reo accipiendus est et pactum
 10   2,  11|            pactum cum eo factum cum reo factum esse videtur. ~Dig.
 11   2,  11|         quamvis fideiussoris pactum reo non prosit, plerumque tamen
 12   2,  11|    plerumque tamen doli exceptionem reo profuturam iulianus scribit, ~
 13   2,  11|    Videlicet si hoc actum sit, ne a reo quoque petatur. idem et
 14   2,  11|             Paulus 3 ad ed. ~Si cum reo ad certum tempus pactio
 15   2,  11|       pactio facta sit, ultra neque reo neque fideiussori prodest.
 16   2,  11|            debeat exceptio, quae et reo. ego didici prodesse fideiussori
 17   2,  11|             Quod dictum est, si cum reo pactum sit, ut non petatur,
 18   3,  3 |     iudicatum solvi stipulationem a reo factam, idque et neratius
 19   3,  3 |            3.42.7 ~Paulus 8 ad ed. ~Reo latitante post litem contestatam
 20   3,  5 |           in iudicium deductam et a reo desertam frustratoris amicus
 21   4,  2 |       oportuit. satis clementer cum reo praetor egit, ut daret ei
 22   4,  3 |           ait patronum exceptione a reo summovendum. ego moveor:
 23   4,  3 |       summoveri potest, si agat cum reo, debere dici, quasi nulla
 24   4,  8 |           scribit: nam ty dunamei a reo petit. sed si cum fideiussore
 25   4,  8 |         fideiussore compromisi et a reo petatur, nisi intersit fideiussoris,
 26   6,  1 |     Ulpianus 16 ad ed. ~Ipsi quoque reo cavendum esse labeo dicit "
 27   7,  1 |             falcidiam minui potest: reo quoque promittendi defuncto
 28  12,  2 |        datus ad petendum procurator reo deferente iuraverit dari
 29  12,  2 |          iusiurandum prodesse etiam reo cassius et iulianus aiunt:
 30  12,  2 |          dare non oportere et actor reo deferente dari sibi oportere,
 31  12,  2 |        Datur autem et alia facultas reo, ut, si malit, referat iusiurandum:
 32  12,  2 |           non debet hoc iusiurandum reo promittendi prodesse. ~Dig.
 33  12,  2 |    fideiussoris defensor iuraverit: reo enim detur exceptio: ~Dig.
 34  12,  6 |             47 ad sab. ~Cum duo pro reo fideiussissent decem, deinde
 35  12,  6 |           hoc merito, quia tribus a reo solutis septem sola debita
 36  13,  4 |             auferat loci utilitatem reo. ~Dig. 13.4.2.3 ~Ulpianus
 37  13,  4 |         actionem, dum vis reservare reo optionem. ~Dig. 13.4.2.4 ~
 38  13,  5 |        magis dicendum est subveniri reo debere. ~Dig. 13.5.16.4 ~
 39  13,  5 |     accipiendi, aequum est succurri reo aut exceptione aut iusta
 40  13,  7 |            sive fideiussoribus sive reo dato sive pretio aliquo
 41  14,  6 |   accepturus erat, fideiuberet alio reo dato, fraudem senatus consulto
 42  14,  6 |             tam filio familias quam reo, quoniam et fideiussori
 43  15,  1 |          detur ei actio, cum electo reo minus esset consecutus:
 44  16,  1 |     Africanus 8 quaest. ~Si pro uno reo intercessit mulier, adversus
 45  16,  1 |         cavere velit de indemnitate reo, audienda est. ~Dig. 16.
 46  16,  2 |        sicut enim, cum totum peto a reo, male peto, ita et fideiussor
 47  16,  2 |     fideiussorem, quod ipsi an quod reo debetur, compensare malit:
 48  16,  4 |     Africanus 8 quaest. ~Si pro uno reo intercessit mulier, adversus
 49  16,  4 |         cavere velit de indemnitate reo, audienda est. ~Dig. 16.
 50  16,  5 |        sicut enim, cum totum peto a reo, male peto, ita et fideiussor
 51  16,  5 |     fideiussorem, quod ipsi an quod reo debetur, compensare malit:
 52  17,  1 |             rogatu fideiussoris cum reo experior: nam quamvis debitum
 53  17,  1 |            mandatu fideiussoris cum reo egissem, quia sequenti mandato
 54  17,  1 |            potestatem recusandi eas reo sustulisset, eam pecuniam
 55  17,  1 |         sustulisset, eam pecuniam a reo non petiturum. sed si reus
 56  17,  1 |     voluisset, quod ita solverit, a reo petiturum. hoc bene censuit
 57  17,  1 |             quod potestatem eximere reo videtur suo iure uti: ceterum
 58  17,  1 |           dies solvendi veniat, cum reo habebit. ~Dig. 17.1.52 ~
 59  17,  1 |          liberare posse existimo: a reo autem non aliud triticum
 60  17,  1 |      pecuniam dari mandavit, omisso reo promittendi et pignoribus
 61  18,  5 |          videndum: et puto liberato reo et fideiussorem liberari.
 62  18,  12|          videndum: et puto liberato reo et fideiussorem liberari.
 63  20,  1 |         personam actum sit sive cum reo sive cum fideiussore sive
 64  22,  3 |       nimirum probationes quaedam a reo exiguntur: nam si creditum
 65  23,  3 |             quamvis pater servare a reo id quod solvit non possit. ~
 66  23,  3 |            pater sit obligatus sive reo sive fideiussori. ~Dig.
 67  34,  3 |           fideiussore non petere, a reo petere posse, sed a reo
 68  34,  3 |             reo petere posse, sed a reo petere vetitum, si a fideiussore
 69  34,  3 |             si a fideiussore petat, reo ex testamento teneri celsus
 70  34,  3 |           habeat et fideiussorem et reo liberationem leget, iulianus
 71  34,  3 |            fideiussori dandam, quae reo competit: sed cum alia sit
 72  34,  3 |    quemadmodum damnatus heres, ne a reo petat, et damnatus dare
 73  34,  3 |           quod fideiussor debet, et reo acceptum facere et legatario
 74  35,  2 |        contrarium est, quod vivente reo eo minus in bonis eius intellegebatur:
 75  39,  5 |             dari debet etiam invito reo, ne, si forte reus solvendo
 76  42,  1 |          amplexus est, computabitur reo et legitimum tempus et quod
 77  42,  1 |           in aliis autem causis pro reo. quod et in iudiciis publicis
 78  42,  6 |            non adita fideiussoris a reo hereditate bonis fideiussoris
 79  42,  8 |          donatione capit. contra si reo scienti acceptum latum sit,
 80  44,  1 |             Omnes exceptiones, quae reo competunt, fideiussori quoque
 81  44,  1 |     fideiussori quoque etiam invito reo competunt. ~Dig. 44.1.20 ~
 82  44,  3 |     facultas agendi. neque sufficit reo experiundi secum facere
 83  44,  5 |           non esse obligatum, nihil reo proderit: si vero in rem
 84  44,  5 |           iuravit, dabitur exceptio reo quoque. ~Dig. 44.5.1.4 ~
 85  44,  5 |         procurator ad defendendum a reo datus fuerit sive heres
 86  44,  5 |            huiusmodi obligationibus reo succurrere, non servaturum
 87  45,  1 |        apparet diei adiectionem pro reo esse, non pro stipulatore. ~
 88  45,  1 |         resp. ~In insulam deportato reo promittendi stipulatio ita
 89  45,  2 |        dubium est, quemadmodum et a reo et fideiussore petere possumus.
 90  45,  2 |              quod stipulator alteri reo pecuniam debet. ~Dig. 45.
 91  45,  2 |             reus promittendi altero reo heres extiterit, duas obligationes
 92  45,  2 |        possit, ut in fideiussore et reo principali, constitit alteram
 93  46,  1 |   fideiussionis liberari: reum vero reo succedentem ex duabus causis
 94  46,  1 |       peremat: at in fideiussore et reo repperitur, quia rei obligatio
 95  46,  1 |          talis. si reus promittendi reo promittendi heres exstiterit,
 96  46,  1 |           ad sab. ~Stipulatus sum a reo nec accepi fideiussorem:
 97  46,  1 |          utimur. an ergo condemnato reo exceptione uti possit, quaeritur:
 98  46,  1 |            accipietur. item accepto reo pure ipse ex die vel sub
 99  46,  1 |            quid ergo est? tamquam a reo debitum petatur et, si exceptione
100  46,  1 |          quam solutam stipulatori a reo repetere. ~Dig. 46.1.15.
101  46,  1 |             quaest. ~Cum fideiussor reo stipulandi heres exstiterit,
102  46,  1 |              Florus 8 inst. ~Mortuo reo promittendi et ante aditam
103  46,  1 |       fideiussor vel quis alius pro reo ante diem creditori solverit,
104  46,  1 |        persona rei et quidem invito reo exceptio ( et cetera rei
105  46,  1 |             non possunt. ideo, si a reo mihi stipulatus sim, a fideiussore
106  46,  1 |            titio solvere. quod si a reo mihi aut titio stipulatus,
107  46,  1 |       iulianus ait. quid ergo, si a reo stichum aut pamphilum, a
108  46,  1 | improbitatem heredis, quae prodesse reo debuerat, si conveniretur. ~
109  46,  1 |     conveniri fideiussores liberato reo transactione. ~Dig. 46.1.
110  46,  1 |        fideiussor apud pupillum pro reo est obligatus, solvit se
111  46,  1 |            se auctore pupillo, quia reo promittendi liberato et
112  46,  1 |             1 de verb. oblig. ~Si a reo sub condicione fuero stipulatus,
113  46,  1 |           eorum prior extiterit. si reo iniuncta, tenebitur etiam
114  46,  1 |          initio pure acceptus esset reo sub condicione obligato. ~
115  46,  1 |         Gaius 1 de verb. oblig. ~Si reo in fundum obligato fideiussor
116  46,  1 |         conveniri. cum altero autem reo vel in solidum, si non fuerit
117  46,  1 |         mortuus fuerit: confestim a reo petere possum, quia existens
118  46,  3 |            quotiens reus satisdandi reo satis accipiendi heres existeret,
119  46,  3 |         solvisset, tamquam negotium reo gessisset, perinde habendum
120  46,  3 |             Papinianus 1 de adult. ~Reo criminis postulato interim
121  46,  3 |            prohibitum videtur, ne a reo creditori solvatur. ~Dig.
122  46,  3 |      administratione, licet capitis reo, potuisse id, quod pupillo
123  46,  4 |            quam cum fuerit creditum reo, non tamen reus antiquiore
124  46,  7 |        cedit, sed exactio in tempus reo principali indultum differtur. ~
125  47,  8 |          quod dolo malo hominibus a reo coactis damnum datum sit
126  48,  1 |             sab. ~Publica accusatio reo vel rea ante defunctis permittitur. ~
127  48,  1 |      accusatoris absentis praesente reo calumnia pronuntietur. ~
128  48,  2 |             rei aboletur postulante reo: idque et lege iulia de
129  48,  2 |           ita demum potest, si vivo reo accusatio mota est, licet
130  48,  5 |           erit in huiusmodi crimine reo. ~Dig. 48.5.6.1 ~Papinianus
131  48,  5 |             et si bona fide serviat reo servus alienus, admittet
132  48,  5 |     observari legislator voluit, si reo vel reae stuprum adulterium
133  48,  16|       cognoscentis committitur, qui reo absoluto de accusatoris
134  48,  16|        ostendimus, qui colludit cum reo et translaticie munere accusandi
135  48,  17|          praescriptione vel ab ipso reo vel ab heredibus eius submovebitur:~
136  48,  18|        quocumque tempore postulante reo negari non oportet, adeo
137  48,  21|           sed conscientiae metum in reo velut confesso teneri placuit.
138  49,  14|              et defuncto maiestatis reo, parato herede purgare innocentiam
139  50,  17|           debet actori licere, quod reo non permittitur. ~Dig. 50.