Liber,  Caput

  1   3,  2 |    ignoraverit talem esse, postea scit? non notabitur: praetor
  2   4,  4 |          si quidem emptor sequens scit rem ita gestam, restitutionem
  3   5,  1 |      advena, vel ei vendidit quem scit inde confestim profecturum,
  4   5,  3 |           esse. sed an et is, qui scit se heredem non esse, pro
  5   5,  3 |        nisi dolo fecit, id est si scit et restituit: nam et dolus
  6   5,  3 |        cetera: id est ex quo quis scit a se peti: nam ubi scit,
  7   5,  3 |           scit a se peti: nam ubi scit, incipit esse malae fidei
  8   5,  3 |  denuntiatum esset": quid ergo si scit quidem, nemo autem ei denuntiavit,
  9   5,  3 |       denuntiatum esse, non tamen scit, quia non ipsi, sed procuratori
 10   5,  3 |   tantummodo videatur, qui factum scit, an et is qui in iure erravit?
 11   6,  1 |           ad plaut. ~Nam si actor scit, tunc is non ab alio, sed
 12   9,  4 |       contra quoque si cum eo qui scit cum noxae deditione actum
 13   9,  4 |         liberabitur: sed si alter scit, alter ignoravit, qui scit
 14   9,  4 |        scit, alter ignoravit, qui scit detracta noxae deditione
 15   9,  4 |          solum illa est, quod qui scit in solidum tenetur, verum
 16   9,  4 |       sive alienaverit servum qui scit sive manumiserit sive decesserit
 17   9,  4 |           dominis sciente, is qui scit omnium nomine tenebitur
 18  10,  3 |         aut agi debuit ab eo, qui scit se socium habere. ~Dig.
 19  10,  3 |         dandum est. ille enim qui scit rem esse communem vel aliena
 20  11,  6 |         verba edicti: utique enim scit praetor et mercede eos intervenire. ~
 21  12,  6 |           peculium, liberatur: si scit et solvit, condictionem
 22  12,  6 |        accepisset magidem alienam scit apud se pignori deponi,
 23  13,  7 |           sed utrum ita demum, si scit, an et si ignoravit? et
 24  14,  1 |  exercitore respondit: ceterum si scit et passus est eum in nave
 25  14,  4 |          sed non nolle. si igitur scit et non protestatur et contra
 26  14,  4 |        dabitur actio: at si alter scit, alter ignoravit, in eum
 27  14,  4 |       alter ignoravit, in eum qui scit dabitur actio, deducetur
 28  14,  4 |        peculio an tributoria, cum scit sibi regressum ad aliam
 29  14,  6 |      contractum videretur: nam si scit eum negotiari, etiam hoc
 30  16,  1 |         est senatus consulto, cum scit creditor eam intercedere. ~
 31  16,  4 |         est senatus consulto, cum scit creditor eam intercedere. ~
 32  18,  1 |        falso tutore auctore, quem scit tutorem non esse, non videtur
 33  18,  1 |          si et emptor et venditor scit furtivum esse quod venit,
 34  18,  1 |      contrahitur: si emptor solus scit, non obligabitur venditor
 35  18,  1 |        praestet: quod si venditor scit, emptor ignoravit, utrinque
 36  18,  6 |           arbores, venditor autem scit nec admonuit, quanti emptoris
 37  18,  8 |        falso tutore auctore, quem scit tutorem non esse, non videtur
 38  18,  8 |          si et emptor et venditor scit furtivum esse quod venit,
 39  18,  8 |      contrahitur: si emptor solus scit, non obligabitur venditor
 40  18,  8 |        praestet: quod si venditor scit, emptor ignoravit, utrinque
 41  18,  13|           arbores, venditor autem scit nec admonuit, quanti emptoris
 42  19,  1 |          videtur esse celatus qui scit neque certiorari debuit
 43  19,  1 |          inter hunc igitur et qui scit praemonere debuit furem
 44  19,  2 |         sabinus distinguit, utrum scit conductor an non: si scit,
 45  19,  2 |         scit conductor an non: si scit, esse ex locato actionem,
 46  19,  2 |      superiores uberes fuerunt et scit locator, non debere eum
 47  19,  2 |          exhibendum actione, sive scit sive ignoraverit: officio
 48  21,  1 |        emptor ignoravit, venditor scit, ex empto esse actionem:
 49  22,  1 |       25pr. ~Iulianus 7 Dig. ~Qui scit fundum sibi cum alio communem
 50  26,  2 |       videatur, quos in potestate scit an ei quoque, quem ignoravit
 51  26,  7 |        Ulpianus 35 ad ed. ~Ex quo scit se tutorem datum si cesset
 52  26,  7 |          constitutum est, ut, qui scit se tutorem datum nec excusationem
 53  27,  5 |       sive se putet tutorem, sive scit non esse, finget tamen esse. ~
 54  27,  8 |           suspectum non fecit, si scit, ut proponitur, magistratibus
 55  28,  5 |         vivo sive nondum, et sive scit sive ignoravit, ad eum heredem
 56  28,  5 |      hereditatis admitti. nam qui scit aliquem servum esse et eum
 57  29,  2 |   legitimus repudiavit, si quidem scit se heredem institutum, credendus
 58  29,  2 |    hereditatem non potest: sed si scit non esse praegnatem, potest"
 59  29,  2 |     Ulpianus 8 ad sab. ~Sed et si scit se heredem institutum, sed
 60  29,  2 |      hereditaria subeat: qui enim scit aut scire potuit illo abstinente
 61  30,  1 |          Ulpianus 2 fideic. ~Sive scit, sive ignoravit. ~Dig. 30.
 62  30,  1 | excessisset, sic legavit: si vero scit, triennium ad legati praestationem
 63  30,  1 |         fuerit relicta, si quidem scit eam testator obligatam,
 64  30,  1 |          Qui intestato decedit et scit bona sua ad fiscum perventura
 65  32,  1 |        legatum, quaeritur. et aut scit servum esse, et dico aestimationem
 66  37,  1 |            quibus tutor aut pater scit, cedere placet. ~Dig. 37.
 67  37,  10|        quo patrem suum decessisse scit et facultatem bonorum possessionis
 68  39,  6 |         in pretium servi, quoniam scit posse sibi condici, si convaluerit
 69  40,  12|     videndum erit, numquid is qui scit non debeat nocere ignoranti:
 70  40,  12|         alia parte? an ad eum qui scit pertineat? sed ille indignus
 71  40,  12|         esse: etenim ait eum, qui scit se liberum, deinde pro fugitivo
 72  40,  12|     liberum esse nesciret: nam si scit liberum et sic emit, ipse
 73  40,  12|     familias emit, si quidem ipse scit, pater ignoravit, non adquisiit
 74  40,  12|           filius ignoravit, pater scit, adhuc dico repellendum
 75  40,  12|          ego ignoravi, procurator scit, non est mihi deneganda. ~
 76  40,  13|     ignorans, non propter eum qui scit ad libertatem ei proclamare
 77  40,  13|            sed non etiam eius qui scit, sed tantum alterius. ~
 78  41,  1 |         cuius et solum est et, si scit alienum solum esse, sua
 79  41,  1 |          fide aedificavit: nam si scit, culpa ei obici potest,
 80  41,  1 |           fruendi, deinde quoniam scit servum alienum esse. ~Dig.
 81  41,  2 |           longa possessione, quia scit alienum esse. quidam putant
 82  41,  2 |   veriorem esse nec alias eum qui scit possidere, nisi si loco
 83  41,  4 |   peculiari nomine emat rem, quam scit alienam, licet tu ignores
 84  41,  4 |    usucapietur res, quamvis heres scit alienam esse. hoc et in
 85  41,  4 |       partem aliquam alienam esse scit: eam enim dumtaxat non capiet,
 86  41,  4 |      possessione capere, quia aut scit servus peculium sibi concessum
 87  41,  4 |       tempore adprehendisset, quo scit rem alienam esse, non capiet
 88  41,  4 |           esse, sed cum traditur, scit alienum esse: cum enim semel
 89  41,  4 |      redhibeatur homo, quo emptor scit alienum esse, usucapio non
 90  42,  1 |          illa ratio est, quod qui scit coheredem suum agere, prohibere
 91  42,  8 |     probanda sunt. sed si dominus scit, suo nomine convenietur. ~
 92  42,  8 |           ad ed. ~Alias autem qui scit aliquem creditores habere,
 93  42,  8 |            si forte tutor pupilli scit, ipse pupillus ignoravit?
 94  42,  8 |        certe sufficit, et si unum scit creditorem fraudari, ceteros
 95  42,  8 |       Quid ergo, si ei, quem quis scit, satisfactum est? numquid
 96  42,  8 |          qui creditores habere se scit et universa bona sua alienavit,
 97  43,  20|        suo iure uti, non eum, qui scit se nullum ius habere et
 98  43,  24|     denuntiat adversario, cum eum scit non posse prohibere: vel
 99  43,  24|        videri fecisse: namque, si scit eum filium familias esse,
100  43,  53|        suo iure uti, non eum, qui scit se nullum ius habere et
101  43,  57|     denuntiat adversario, cum eum scit non posse prohibere: vel
102  43,  57|        videri fecisse: namque, si scit eum filium familias esse,
103  44,  6 |     fideic. ~Si servus cum emerit scit, ignoravit autem dominus,
104  44,  6 |           nam si mandatu, etiamsi scit servus, dominus autem ignoravit,
105  45,  3 |        consentit: ceterum is, qui scit hominem liberum esse, quamvis
106  46,  3 |           iunctum vindicari posse scit, sed interim id solvi prohibuit
107  47,  2 | deposuisset, alium saccum, in quo scit triginta esse, errante eo
108  47,  2 |     alterum suum putavit, alterum scit alienum: profecto dicemus
109  47,  2 |     alterum suum putavit, alterum scit alienum: nam et hic unius
110  47,  2 |          furti obstringitur, sive scit cuius sit sive ignoravit:
111  47,  2 |     invenit auferendum est, et si scit hoc qui invenit et animo
112  47,  2 |          si et ille qui adducitur scit: quod si nesciat, non facies
113  47,  2 |          immo contra: nam si quis scit sibi rapi et, quia non potest
114  47,  6 |        autem accipitur scire, qui scit et potuit prohibere: scientiam
115  47,  6 |         et voluntatem: ceterum si scit, prohibuit tamen, dicendum
116  47,  6 |          omnium nomine cum eo qui scit furti agi poterit, cum altero
117  47,  10|  hereditatem verberatus sit, sive scit se liberum sive ignorat,
118  47,  10|     potest, facere nemo, nisi qui scit se iniuriam facere, etiamsi
119  49,  1 |   sententiam, quoniam gessisse se scit, propter appellationem eius
120  49,  4 |           vel triduum ex quo quis scit computandum est, non ex
121  49,  4 |   absentem posse provocare ex quo scit, sic accipimus, si non in
122  50,  5 |         vexandi gratia eius, quem scit perpetua vacatione subnixum,
123  50,  17|           ad ed. ~Culpa caret qui scit, sed prohibere non potest. ~