Liber,  Caput

 1   5,  13|       liberos retentio, cum ipse naturalis stimulus parentes ad liberorum
 2   5,  27|     nullam communionem ad patris naturalis successionem haberent, ex
 3   5,  27|         uncias ( si hoc scilicet naturalis pater voluerit) hereditatem
 4   5,  27|       contra substantiam eiusdem naturalis filii vel ex eo descendentium
 5   5,  27|  Justinianus ~Sed si quidem iste naturalis filius sive postquam legitimus
 6   5,  27|     observando, ut ii, quos iste naturalis filius, posteaquam fortunae
 7   5,  27|        vero, quae de successione naturalis filii post curialem condicionem
 8   5,  27|          habebat, nepos accessit naturalis: si nepotis nomen huiusmodi
 9   5,  27|           sed interventu subolis naturalis nihil ius legitimum subesse
10   5,  27|         a substantia avi paterni naturalis, sed etiam proavi vel eius
11   5,  30|          gubernatio inducitur et naturalis ordo per omnia conservabitur.
12   6,  18|        propinquorum legitima vel naturalis successio, fisco excluso. *
13   6,  22|          in huiusmodi vitiis non naturalis sive masculo sive feminae
14   6,  54|       filius, quamvis pater eius naturalis manumissus et natalibus
15   6,  60|  titubantes causas benigne atque naturalis iuris moderamine temperare,
16   7,  16|        si vero ex ancilla editum naturalis pater idemque dominus distraxit
17   8,  37|      excelsas vel mulieres, quas naturalis pudor non omnibus perperam
18   8,  47|         Impuberem, quem ad vicem naturalis subolis adrogare desideras,
19   8,  47|        ex te progenitum ad fidem naturalis legitimique filii habere
20   8,  47|    patris perderet successionem, naturalis quidem voluntate eius circumventus,
21   8,  47|     exortum: si enim post patris naturalis obitum pater adoptivus per
22   8,  47|    remanebat neque contra patris naturalis voluntatem, quia mortis
23   8,  47|   extraneam personam factam iura naturalis patris minime dissolvi,
24   8,  47|        quis patiatur iura patris naturalis nexu divino copulata ludibrio
25   8,  47|       Justinianus ~Si vero pater naturalis avo materno filii sui vel,
26   8,  47|     totas extendat et non patris naturalis successionem molestare concedatur,
27   8,  47|        remaneat in sacris patris naturalis, quasi imaginaria quadam
28   8,  47|   accessionem fortunae ex patris naturalis sibi voluntate adquisitam. <
29   8,  47|    vetere iure cognationis nexus naturalis patris per adoptionem filio
30   8,  47|      erat familiae adoptivae, is naturalis fuerat cognatus. quis enim
31   8,  50| redemptam post dissolutum veluti naturalis pignoris vinculum in matrimonio
32   9,  1 |         tuum, si pietas et ratio naturalis animi tui non revocat intentionem,
33   9,  9 |     mulieris et patris eius, non naturalis, sed iusti dumtaxat, quos
34  10,  31|      iniuriis eum, quem ad vicem naturalis pignoris tibi adscribebas,
35  10,  43|         naturalibus filiis, quos naturalis pater sub hac lege curiae