Liber,  Caput

 1   1,  7 |         quae solet aliis criminibus adesse, succurritur. <a 391 d.
 2   1,  50|   defensores rei publicae ( si modo adesse fiduciam negotio putant)
 3   2,  7 |            hunc consecuti sunt, eis adesse permittatur. * valens grat.
 4   2,  7 |           alterutri eorum, si alter adesse non possit, pro more tamen
 5   2,  7 |          per concessum tempus eorum adesse quemquam evenit, nullos
 6   2,  36|          noster tuis adlegationibus adesse fidem nec servatam sollemnitatem
 7   4,  2 |           super hoc ipsum ordinatum adesse his, quae de iuramento aguntur,
 8   4,  22|      probare fidem precibus vestris adesse. * gord. a. aurelio prisco
 9   4,  47|           sit legitimae defensionis adesse venditioni personam, nihilque
10   4,  66| conductricem ipsam proponis fuisse, adesse fidem precibus tuis probans
11   5,  59|     minoribus viginti quinque annis adesse curatores vel tutores, in
12   6,  32|       permittente eo honestos viros adesse facias , quibus praesentibus
13   6,  36|      compotem fuisse negantis fidem adesse probari convenit. * diocl.
14   7,  43|           eos, qui admoniti iudicio adesse noluerunt, sententiam ab
15   8,  37|            credi omnimodo et servum adesse et fecisse stipulationem
16   8,  44|        dominii mota est, emptoribus adesse ac defendere causam non
17   9,  2 |   absentibus et non per contumaciam adesse iudicio cessantibus ex una
18   9,  2 |          convenit potentiores viros adesse iudiciis, cum eorum praesentiam
19   9,  40|         intra anni spatium noluerit adesse iudicio, res eius fisco
20   9,  44|             contumacius, ultimo die adesse neglexerit, quarta bonorum
21  10,  31|          qui albo curiae detinentur adesse non possunt, ne paucorum
22  10,  47|        palatio nostro abscesserint, adesse sibi competentia privilegia
23  10,  50|           adlegationibus tuis fidem adesse perspexerit, ad corporalia
24  10,  52|           quia singulis civitatibus adesse ipse non possum, iubeo,
25  11,  59|      voluntati suae nostrum noverit adesse responsum: ita tamen, ut,
26  11,  59|            confitentur absentia nec adesse voluerint, penes eos, qui