Liber,  Caput

 1   1,  17|     remedium, quia ideo imperialem fortunam rebus humanis deus praeposuit,
 2   2,  3 |       pergentes ob communem mortis fortunam invicem pactos esse, ut
 3   3,  14|         sunt, experiantur iurgandi fortunam atque omni cautela servetur,
 4   3,  28|       rebus confunditur et similem fortunam recipit, quemadmodum et
 5   4,  24|            periculum amissionis ac fortunam futuri damni in se suscepisse
 6   4,  35| depositarius in adversam inciderit fortunam vel sine dolo depositum
 7   5,  11|           et debitum suam sequatur fortunam. <a 531 d.K. nov. post consulatum
 8   5,  13|    exponenda, quod, si ad meliorem fortunam pervenerit, etiam quod minus
 9   5,  27|         curialem voluerint evitare fortunam posteaque paternarum opum
10   5,  27|       naturali patri per memoratam fortunam efficiantur, aliquod ius
11   5,  27|         eius genere eiusdem curiae fortunam subire paratus sit, liceat
12   6,  30|      creditoribus per omnia habeat fortunam, temporum tamen praerogativa
13   6,  43|      huiusmodi casibus rei iudicem fortunam esse, sortem etenim inter
14   6,  60|         sive lucrum in suam habere fortunam, nullo ex hoc praeiudicio
15   7,  16|          in lite nati erunt, omnem fortunam matrum complecti oportet
16   7,  37|          et quantum inter privatam fortunam et regale culmen medium
17   8,  53|           monumentis, sed communem fortunam habere, ut non usque ad
18  10,  31| Valentinianus, Theodosius ~Decurio fortunam quam nascendo meruit suffragiis
19  10,  31|            curialem non adspernari fortunam avi materni sui pertemptet
20  10,  43|          nullum praeiudicium circa fortunam suam statumque sustineat:
21  10,  43|           mares paternam sequantur fortunam, vel maribus liberis minime
22  10,  70|           legum inexorabilium suam fortunam subire compelli, quatenus
23  11,  48|      liberos ad deteriorem detrahi fortunam.<a 531 d.X k...Constantinopoli
24  12,  57|            filius audeat adspirare fortunam, cui maiorum suorum exempla