Liber,  Caput

 1   1,  3 |     inferre conentur vel occupare audeant ea, quae vel ad publicas
 2   1,  5 |            ne antistites eorundem audeant fidem insinuare, quam non
 3   1,  11|         legibusque contrarium non audeant manus inferre religionis
 4   1,  27|     inimicis resistere: et nullum audeant duces aut tribuni commeatalem
 5   1,  48|     subscriptionibus suis fratres audeant nominare, apparitione multanda,
 6   1,  51|     magistratus colore audeat vel audeant iudicare, ne adfectionis
 7   2,  44|          aetatis veniam impetrare audeant, cum vicesimi anni metas
 8   4,  21|           modo sponte prodire non audeant, sed nec vocati quidem in
 9   4,  66|      memores ad huiusmodi sordida audeant venire ministeria et relictis
10   5,  27|    paternum patrimonium vindicare audeant quasi iusti et in potestate
11   6,  23|          intimandis isdem elogiis audeant adsequi, firma nunc quoque
12   6,  60|      adhuc seu iam mortui sperare audeant nec ratiocinia eis super
13   9,  20|         abstrahere atque alienare audeant. <a 287 d.Vi id.Dec.Diocletiano
14   9,  41|  splendidis et ingenuis natalibus audeant subrogari, vel propria ac
15  10,  22| locupletum atque inopum perniciem audeant pertemptare. <a 410 d. vii
16  10,  23|     mittuntur, possessores per se audeant convenire, sive id ex praeterito
17  10,  31|          concessum, hoc alii sibi audeant vindicare: sed progeniti
18  11,  50|        minus est ferendum, ut eos audeant lite pulsare, a quibus ipsos
19  11,  72|           turbulentum ministerium audeant commodare: non privatis
20  12,  37|           provincialibus accipere audeant. sciant enim milites, quod
21  12,  57| stationarii neque superexactionem audeant neque carcerem habeant,