Liber,  Caput

 1   1,  3 |         facultatum curiae muneribus satisfacere non vetentur. * theodos.
 2   1,  12|            de sua etiam conscientia satisfacere auctoritate venerabilis
 3   4,  27|       constitutus, pater in solidum satisfacere cogitur, cum id onus exemplo
 4   4,  30|             eam suis promissionibus satisfacere, ut, quod ab initio sponte
 5   4,  55|         restitueretur, teque parato satisfacere condicioni dictae heres
 6   5,  28|           secundum bonam fidem tibi satisfacere iussurum. * diocl. et maxim.
 7   5,  58|  adquievisti, cum ex causa iudicati satisfacere coeperis, actionem adversus
 8   6,  31|            et creditoribus paternis satisfacere. <a 532 d. xv k. nov. constantinopoli
 9   6,  42|            fati munus impleat posse satisfacere ( id est restituere hereditatem)
10   6,  60|             filii nomine vendere et satisfacere legatis. <a 531 d. iiii
11   7,  2 |           quidem ab emptoribus res, satisfacere autem creditoribus et libertatibus,
12   7,  2 |         libertatibus quidem omnibus satisfacere quis polliceatur, creditoribus
13   7,  62|          iudiciali vigori per omnia satisfacere. <a 530 d. vi k. april.
14   8,  17| creditoribus suis ex sua substantia satisfacere, non dote muliebri, quam
15  10,  21|             debitis per contumaciam satisfacere differunt, distrahantur:
16  10,  31|         facultatum curiae muneribus satisfacere non vetentur. <a 442 d.V
17  10,  58|             ob tutelam publicam eos satisfacere necesse est. * diocl. et
18  11,  48|          tempore his necessitatibus satisfacere. * const. a. ad aemilianum
19  11,  59|             percepta de sollemnibus satisfacere, servato hoc tenore praecipimus,
20  12,  57|        tantum procreaverit, cohorti satisfacere cogatur et curiae. quod