Liber,  Caput

 1   1,  15|       quicquam, nisi quod scriptis probaverit, esse credendum nec ullius
 2   4,  66|       dominus esse necessariam eam probaverit aut corrigere domum maluerit
 3   5,  17|           aliena sunt, adficientem probaverit, tunc repudii auxilio uti
 4   5,  17|             aut manus audaces sibi probaverit ingerentem: tunc enim necessariam
 5   5,  17|      Valentinianus ~Si vero causam probaverit intentatam, tunc eam et
 6   7,  51|           suae adfuerit vel delata probaverit, pro calumnia quidem poenam
 7   8,  29|      Severus ~Si uxor tua praesidi probaverit, cum aureos triginta deberet,
 8   8,  35|        adseverationem suam petitor probaverit, huic esse locum monstrari
 9   9,  1 |          nisi prius matrem se esse probaverit. * gord. a. severiano. * <
10   9,  16|       provinciae obtulerit: qui si probaverit non occidendi animo iustum
11   9,  27|     deferat, delatum approbet, cum probaverit, et victoriam reportaturus
12   9,  49|            servum dominus habuisse probaverit, recipiet pretiumque rerum,
13  10,  1 |        exitus debere eas vindicari probaverit, tum demum res persequi
14  10,  11|         subiugari, etiamsi obiecta probaverit, excepto crimine maiestatis. *
15  10,  33|          alienationis necessitatem probaverit. infirma enim erit vinditio,
16  10,  51|      vacationem meruerit atque hoc probaverit, beneficio potiatur, si
17  10,  64|            id, quod maioris partis probaverit adsensus, sollemnis firmet
18  11,  26|          lenitudinem prodiderit ac probaverit: salva dominis actione in
19  11,  58|           ut, quisquis se gravatum probaverit, suam tantum pristinam professionem
20  12,  5 | interpellare iudicium et eum, quem probaverit nolente se vel inscio sacrum