Liber,  Caput

 1   1,  28|    huius almae urbis seditioni obnoxios. * valentin. et valens aa.
 2   1,  54|    personas, quos culpa reddit obnoxios, ultra duarum unciarum auri
 3   3,  44|      Diocletianus, Maximianus ~Obnoxios criminum digno supplicio
 4   4,  16|       non infitiantur hi, quos obnoxios debitoribus fisci esse proponis,
 5   4,  17|        heredes huic rei faciat obnoxios. * diocl. et maxim. aa.
 6   7,  39| Justinianus ~Saepe quidam suos obnoxios in iudicium vocantes et
 7   7,  71|       minime convenit, sed his obnoxios pro modo substantiae fungi. *
 8   8,  36|  numerent et iudicio eos, quos obnoxios existimant, persequantur. <
 9   9,  27| colonos tabularios susceptores obnoxios ad solutionem volumus artari. <
10  10,  2 |        adversus eos, quos sibi obnoxios adseverant, legibus et iudiciis
11  10,  19|        debetur, ipsis adversus obnoxios repetitione servata. <a
12  10,  31|        descendunt, simili modo obnoxios esse decernat. <a 383 d.
13  10,  31| impetrasse contendent ii, quos obnoxios curiae vel origo fecerit
14  10,  31|  huiusmodi functionibus reddit obnoxios, a quibus ipsa habetur immunis. *
15  11,  8 |         memoratae adscriptioni obnoxios se esse non ambigant. *
16  11,  34|        creationis non fecerunt obnoxios ex eo, quod casu aliquo
17  12,  21|   apicibus vel simplici contra obnoxios eorum postulatione deponenda
18  12,  24|     fisco certo solidorum modo obnoxios fecimus, si, quod stratores
19  12,  35|    criminaliter quam civiliter obnoxios esse firmaverit, facultatem
20  12,  59|     utpote criminis falsitatis obnoxios semet esse plectendos. <