Liber,  Caput

 1   1,  3 |      superioris loci testimonium dicere citra aliquam corporalem
 2   3,  5 |        esse iudicem vel ius sibi dicere debere. in re enim propria
 3   3,  28|    matris suae testamento filius dicere velit adversus eum, qui
 4   3,  28| inofficiosum fratris testamentum dicere te herede relicto decessit,
 5   3,  28|        patris testamento possint dicere, si quartam bonorum mortis
 6   3,  31|    incivile est praeter eum, qui dicere cogitur, utrum pro possessore
 7   4,  22|   huiusmodi venditionibus liceat dicere, quod pretio statuto necessitas
 8   4,  31|       vel pecunias vel alias res dicere. <a 528 d. k. iul. constantinopoli
 9   6,  2 |   transeunte etiam ignoto emisse dicere non convenit volenti evitare
10   6,  20|          tenebit, ut possit quis dicere etiam illa quae conferuntur
11   6,  35|         si pupilli nomine falsum dicere vis testamentum, de quo
12   6,  42|      totius causae commissa est, dicere compellitur veritatem per
13   7,  6 |          liberum eum esse voluit dicere: et hoc sive inter acta
14   7,  8 |       revocet libertates, audeat dicere, audiri non debet nec heredes
15   7,  58|         sententiam dixit, falsas dicere vis, praebebit notionem
16   8,  4 |    legibus. ridiculum etenim est dicere vel audire , quod per ignorantiam
17   8,  27|          et quando licet testato dicere debet. si quid itaque per
18   8,  51|       amica collegerit: nec enim dicere suum poterit, quem pereuntem
19   8,  56|    vellet condicionem eidem doti dicere. <a 239 pp.X k.Febr.Gordiano
20  10,  43|         mentionem, nullo audente dicere, quod nati vel concepti