Liber,  Caput

 1   1,  1 |         locus, nulla ad exercendam animi obstinatioris dementiam
 2   1,  1 |            intercedentibus benigni animi gratiam condonate. <a 534
 3   1,  17|       tamen, ut tui vigilantissimi animi gubernatione res omnis celebretur. <
 4   2,  7 |            Valentinianus ~Quidquid animi largitate et munificentia
 5   2,  34|           malorum mores infirmitas animi non excusat. sed cum delictum
 6   2,  44|            instituta probitatemque animi et testimonium vitae honestioris
 7   2,  58|      servorum quidam venientes sui animi crudelitatem exerceant,
 8   2,  58|     iudicium pervenire eo, quod ex animi sui sententia iurent. <a
 9   5,  17|          etiam hoc modo inconsulti animi ad repudium mittendum detrimento
10   5,  27|         quarum venenis inficiuntur animi perditorum, si quid quaeritur
11   5,  35| submoveatur vel ne suis quidem per animi aut corporis valetudinem
12   6,  2 |           dicis, si eum deterioris animi fecit, servi corrupti agere
13   6,  22|        profiteatur agnoscere et ex animi sui quae lecta sunt disposuisse
14   6,  29|     Imperator Justinianus ~Veteres animi turbati sunt, quid de paterno
15   6,  30|          scripsit heredem, et sola animi destinatione pater tuus
16   7,  25|        superfluum verbum, per quod animi iuvenum, qui ad primam veniunt
17   7,  31|            Justinianus ~Cum nostri animi vigilantia ex iure quiritum
18   7,  32|  consultius videtur interim, licet animi plenus non fuisset adfectus,
19   9,  1 |          pietas et ratio naturalis animi tui non revocat intentionem,
20   9,  9 |  contrahere plura prohibentur, sed animi destinatio cogitatur. *