Liber,  Caput

 1   3,  36| remedio, qui placitum excedit, urgueri potest, cum et hoc omisso,
 2   4,  11|   iuris remediis ad solutionem urgueri convenit. * diocl. et maxim.
 3   4,  13|       solutionem alieni debiti urgueri te non patiatur. * diocl.
 4   4,  33|      et ad pignoris solutionem urgueri te disciplina iuris perspicis. *
 5   4,  36|     feceris, eam ad solutionem urgueri certum est. fideiussorem
 6   4,  45|       rescindendam venditionem urgueri non debet. * diocl. et maxim.
 7   6,  20|     filia ad collationem dotis urgueri non potest. * diocl. et
 8   6,  42|    integrum est, ad solutionem urgueri non potes. * diocl. et maxim.
 9   6,  49|       obnoxia constituta debet urgueri. * diocl. et maxim. aa.
10   7,  19|      solutionem debitorem tuum urgueri non oporteat. * diocl. et
11   8,  13|         Creditor ad petitionem urgueri iure minime potest. quapropter
12   8,  13|   personali convenire creditor urgueri non potest. * diocl. et
13   8,  30|       iure eum satis evidenter urgueri manifestum sit. * diocl.
14   8,  37|     praestanda quae promiserat urgueri quemquam non semper iura
15   8,  40|       intercessisti, non posse urgueri creditorem, eum qui mutuam
16   8,  40|    fuerit persecutio, convenit urgueri. * diocl. et maxim. aa.
17   8,  53|        ad placitorum obsequium urgueri secundum legem donationibus
18  10,  16|  functionum publicarum oportet urgueri. lege enim nostra signatum
19  10,  31|       necessitatem condicionis urgueri, ut, quascumque pro his