Liber,  Caput

 1   1,  4 |       dominus rei vel creditor suam intentionem proponere et non ei licentia
 2   1,  49|       accusationem vero seu civilem intentionem semel in iudicium deductam
 3   3,  32|             posteaquam impleveritis intentionem, haec non restituantur,
 4   3,  32|       habeat tenendi, non nisi suam intentionem implenti restituere cogitur. *
 5   4,  11|            quidem non implente suam intentionem vel exceptione submoto absolvi,
 6   4,  20|       constituti patris petitis, ut intentionem vestram non constitisse
 7   5,  45|           persona iniunctam impleat intentionem, exceptione " si tutor non
 8   6,  33|           ipsi qui missus est omnem intentionem excludere. <a a. 531 d.
 9   7,  30|            sciens antiochus tenuit, intentionem tuam contra successorem
10   7,  33|          posteaquam suam impleverit intentionem petitor, adhibita probatione
11   7,  40|       dominus rei vel creditor suam intentionem proponere et non ei licentia
12   7,  65|           articulo, si eos perperam intentionem cognitoris suspendisse claruerit,
13   8,  35|          replicatione tuam adiuvans intentionem, minime prohiberis. * diocl.
14   8,  35| Diocletianus, Maximianus ~Si quidem intentionem actoris probatione deficere
15   8,  35|       contestatione tunc demum, cum intentionem secundum adseverationem
16   8,  35|            sed replicationibus suam intentionem, si quam habent, muniunt. *
17   8,  50|            tempus effluxit, quantum intentionem tuam temporis prolixitate
18   9,  1 |     naturalis animi tui non revocat intentionem, instituere potes. * diocl.
19   9,  20|     constiterit, expirasse criminis intentionem emersa dominii luce manifestabit: