Liber,  Caput

 1   2,  4 |    licere a transactione recedi, falsum adseveravit. * diocl. et
 2   2,  4 |          forte etiam de eo, quod falsum dicitur, controversia orta
 3   3,  31|    eripiantur, ita tamen, si non falsum testamentum approbetur:
 4   4,  22| instrumentum prolatum est, quasi falsum hoc constitutum redarguere
 5   4,  22|         quod existimans se posse falsum redarguere quod prolatum
 6   4,  23|     Diocletianus, Maximianus ~Si falsum instrumentum emptionis conscriptum
 7   6,  11|    appellatione a sententia, qua falsum testamentum pronuntiatum
 8   6,  16|         intestatos decessisse ac falsum testamentum prolatum contendis ,
 9   6,  33|     praeteritum esse adleget aut falsum vel inofficiosum testamentum
10   6,  35| Antoninus ~Sed si pupilli nomine falsum dicere vis testamentum,
11   6,  37|       accusator, qui testamentum falsum diceret, praeses provinciae
12   7,  58|          instrumenti fidem, quod falsum esse constiterit, adversus
13   9,  22|       qui provinciam regit velut falsum, cui semel adquievisti,
14   9,  22|        tibi praedium venumdedit, falsum commisit et tibi nihil officit,
15   9,  22|   accusationem, hoc instrumentum falsum in quo subscripseras arguere
16   9,  22|      scriptum, cum non nisi dolo falsum committentes crimini subiugentur,
17   9,  22|          vel deportatione ei qui falsum commiserit imminente. <a
18   9,  22|        ei, qui stricta instantia falsum arguere paratus est. * valentin.
19   9,  41|      Maximianus ~Cum testamentum falsum esse proponas, ad illuminandam