Liber,  Caput

 1   1,  2 |  fructum propriae temeritatis amittat: et pretia quidem et munera,
 2   3,  28|    totum commodum hereditatis amittat. <a 531 d. k. sept. constantinopoli
 3   3,  33|        per emancipationem eum amittat? sed secundum quod definitum
 4   3,  34|    usi sunt, tunc eam penitus amittat viginti annorum desidia.
 5   3,  39|    solum id quod male petebat amittat, sed quod magis unusquisque
 6   3,  39|    quantum adimere temptavit, amittat. * const. a. ad bassum pp. * <
 7   5,  9 |    coniugis consecuta fuerat, amittat. * grat. valentin. et theodos.
 8   5,  10|      marito consecuta fuerit, amittat atque eum filiis ex die
 9   5,  17|     opportunum nubendi tempus amittat, cum posset nuntium remittere,
10   5,  17|       ante nuptias donationem amittat nec intra quinquennium nubendi
11   5,  17|       ante nuptias donationem amittat. <a 449 d.V id.Ian.Protogene
12   6,  50| observationem invidiosum suum amittat vigorem, qui et ipsis prudentissimis
13   6,  58| ratione quaerendae facultatem amittat, ei qui testamentum reliquit
14   7,  49|    vel iudici vel adversario, amittat actionem is, qui diffidentia
15   8,  4 |       et dominium eiusdem rei amittat: sin vero alienarum rerum
16   8,  21|   quocumque modo possessionem amittat, sive culpa sua sive non
17   9,  24|   fructum propriae petitionis amittat, verum etiam poenam quam
18  11,  8 |      decus nativae libertatis amittat. quod si quam ab hac praeceptione
19  11,  43|   beneficii fuerat consecutus amittat, verum pro condicione quoque