Liber,  Caput

 1   1,  2 |          fieri concedimus, cum non absurdum est animas hominum quibuscumque
 2   1,  3 |          census magistro competit. absurdum etenim clericis est, immo
 3   2,  12|            meis interdici non modo absurdum, verum etiam iniquum est. *
 4   2,  52|       induci discrimen satis nobis absurdum esse visum est. * iust.
 5   4,  2 | sacramentum recurrere ( satis enim absurdum est redire ad hoc, cui renuntiandum
 6   4,  19|         fuerat debitum), cum satis absurdum et tam nostris temporibus
 7   5,  27|          ex testamento. satis enim absurdum est, si filii post dotem
 8   5,  59|          se dare desiderat. etenim absurdum est solvi tutelam nec consentiente,
 9   6,  23|          census magistro competit. absurdum est namque, si promiscuis
10   6,  30|   acceperint recuperare, cum satis absurdum est creditoribus quidem
11   6,  43|         iuri applicare, quia satis absurdum est et inrationabile rem,
12   6,  46|           rei comparandum est, cum absurdum sit ideo perpetui edicti
13   6,  50|            iam agnoverint, cum sit absurdum eiusdem hereditatis partem
14   7,  4 |             cum satis impium atque absurdum est heredes testatoris differre
15   7,  6 |      bellum accessit civile, satis absurdum est ipsa origine rei sublata
16   7,  54|   emendatione relinquatur, aliquid absurdum atque inelegans necesse
17   9,  51|          efficiat, quod est maxime absurdum, eodem tempore nec in patris
18  11,  59|           sustinere, quoniam nimis absurdum est eos, qui nobis hortantibus
19  12,  20|       causis observari decernimus: absurdum est enim, ut in eius salutem