Liber,  Caput

 1   1,  2 |    Valentinianus, Marcianus ~Et quia humanitatis nostrae est prospicere egenis
 2   1,  3 |       praedicta gesta conficiant, ne humanitatis obtentu relictae pecuniae
 3   1,  4 |            Quibus in causa criminali humanitatis consideratione, si tempora
 4   1,  17|              Tanta circa nos divinae humanitatis est providentia, ut semper
 5   3,  28|      adcrescendi, puta usus fructus: humanitatis etenim gratia sancimus ea
 6   3,  31|            tunc libertatis favore et humanitatis intuitu competant quidem
 7   4,  36|       constitutio conscripta est tam humanitatis quam benivolentiae plena,
 8   4,  64|         duxerint commutandas, quibus humanitatis et legationis intuitu extra
 9   5,  12|             exercere iam nostra lege humanitatis intuitu definitum est: ficti
10   5,  27|               Imperator Justinianus ~Humanitatis intuitu naturalibus patribus
11   5,  62|            Diocletianus, Maximianus ~Humanitatis ac religionis ratio non
12   6,  25|              fecisse substitutionem: humanitatis intuitu hoc et latius et
13   6,  26|               Imperator Justinianus ~Humanitatis intuitu parentibus indulgemus,
14   6,  27|             insidiis defecerit, tunc humanitatis intuitu libertatem quidem
15   6,  55|             defuncti solo usu fructu humanitatis contemplatione potiatur,
16   7,  54|   condemnatus habebat nostrae sensum humanitatis, quia per medium fideiussorem
17   7,  62|            Quibus in causa criminali humanitatis consideratione, si tempora
18  10,  71| Valentinianus, Theodosius, Arcadius ~Humanitatis autem necessitate commoti