Liber,  Caput

 1   3,  33|      fructum autem totum apud eum remanere, qui ante servum in solidum
 2   3,  33|         manumissione potest adhuc remanere. * iust. a. iohanni pp. * <
 3   3,  33|           perire, sed apud filium remanere, etiamsi heres a patre non
 4   3,  33|           eum adquisitum apud eum remanere et post patris calamitatem
 5   3,  36|        penes singulos successores remanere manifestum est. * diocl.
 6   4,  3 |  principaliter obligatum obnoxium remanere oportet. * diocl. et maxim.
 7   4,  10|        inefficax penes creditorem remanere et ideo per condictionem
 8   4,  36|       dispositionem in sua natura remanere minime concesserunt, invenientes
 9   4,  36|       aliquid lucri vel fieri vel remanere vel aliquam contra debitorem
10   6,  37|           hereditatis apud primum remanere, tertiam autem partem vel
11   6,  50|          noluerint, tunc apud eos remanere, a quibus derelictum est:
12   7,  2 |         volunt sive in servitutem remanere. <a 531 - 532> ~CJ.7.2.15.
13   7,  23|          datum, penes successorem remanere sit iuris evidentis. * diocl.
14   8,  40|        fieri non concedentes, sed remanere et ipsi creditori actiones
15   9,  13|         accipere in sua pudicitia remanere voluerint, pleno dominio
16  11,  48|   inquilinos apud dominos volumus remanere. nam cum metu damni deterritus
17  11,  62| susceperint et eorum posteritatem remanere, nec si super hoc rescriptum