Liber,  Caput

 1   1,  18|          cessasti, praetendere iuris ignorantiam nullis rationibus potes. *
 2   1,  18|          emerserit, ex his, quae per ignorantiam confecta sunt, praeiudicium
 3   1,  18|   persolverit, cessat repetitio. per ignorantiam enim facti tantum repetitionem
 4   1,  18|      ignoraverint, statuimus, si per ignorantiam iuris damnum aliquod circa
 5   2,  3 |         repellit, cum et solutum per ignorantiam repeti potuisset. * ant.
 6   4,  6 |     Diocletianus, Maximianus ~Si per ignorantiam facti non debitam solutam
 7   4,  6 |      solvendo liberari, utrumque per ignorantiam dependerit, dubitabatur,
 8   6,  9 |      Diocletianus, Maximianus ~Iuris ignorantiam nec mulieribus prodesse
 9   6,  9 |              si per rusticitatem vel ignorantiam facti vel absentiam vel
10   6,  30|       scripsit de militibus, qui per ignorantiam hereditatem adierint, quatenus
11   7,  16| necessitudine coniunctus condicionis ignorantiam simulare non potest, utrisque
12   8,  4 |         dicere vel audire , quod per ignorantiam alienam rem aliquis quasi
13   8,  27|           velut proprias, creditoris ignorantiam circumscripserit. * diocl.
14   9,  23|              veniam deprecantibus ob ignorantiam et profitentibus a relicto
15   9,  34|              Philippus ~Proinde sive ignorantiam tuam debitor circumvenire
16  10,  70|     permiserit ( consensum enim, non ignorantiam volumus obligari), ipsum
17  12,  33|          competentem iudicem et suam ignorantiam eo, quod contrarium minime