Liber,  Caput

 1   2,  22|        viginti quinque annis pro extraneo fideiussit, in integrum
 2   2,  28| Maximianus ~Quod iuris est et si extraneo successistis: nam si creditor
 3   3,  28|      quia postea et adita est ab extraneo hereditas et supervixit
 4   3,  28|      Justinianus ~Cum autem quis extraneo herede instituto filio suo
 5   3,  37|    licitationem nonnumquam etiam extraneo emptore admisso, maxime
 6   4,  53|          tantum socio, non etiam extraneo posse distrahi. * diocl.
 7   5,  12|          communis eam reddi tibi extraneo constituto stipulatus est,
 8   6,  2 |          fide possessorem, si ab extraneo furtum liber commiserit,
 9   6,  3 |           Qui nummis acceptis ab extraneo servum suum manumisit et
10   6,  46|        commodum, quod heredi vel extraneo relinquitur, non abstrahatur. <
11   7,  2 |    relictae, licere vel cuilibet extraneo vel uni ex servis, qui et
12   7,  2 |     donatus est, vel alii cuidam extraneo vel ante venditionem rerum
13   8,  47|      tali adoptivo patri, id est extraneo, si voluerit, nihil ei testamento
14   8,  47|       leges nostras non adoptivo extraneo patri, sed naturali usque
15   8,  47|        tribus maribus fuerant ab extraneo adoptati, nulla penitus
16  10,  35|        vel proneptem curiali seu extraneo nubentem dotaverit, licet
17  11,  56|      putavit humanitas, ut nulli extraneo illic quoquo modo possidendi